افراد ساختار شکن همیشه مورد توجه اجتماع قرار می گیرن عده ای تعریف و تمجیدشون می کنن و عده ای طرد ولی معمولا قشر جون از افراد ساختار شکن خوشش میاد چون اونها رو شجاع می دونن، برا بعضیاشون مهمه این افراد بشناسن و دنبالشون میگردن وقنی پیدا کردن شناختن، براشون تبدیل به الگو میشن و بهشون انگیزه برای حرکت میده، باعث میشه فکر کنن، به تغییر به بهتر شدن، به پیشرفت، به بهتر کردن اطرافشون 

دختران جامعه هم به عنوان نصفی از اجتماع، نصفی که غالبا فک می کنن بهشون ظلم شده به روش خودشون دنبال راه حلن، دنبال اصلاح و در این راه هم دنبال الگو میگردن هر کس بسته به فراخور اندیشه و عقایدش کسی پبدا می کنه، معمولا هم دنبال اولین ها میرن دنبال ساختار شکن ها می گردن کسانی که وضعیت نامطلوب هم نتونست اونا رو از هدفشون دور کنه و بالاخره با مبارزه، تلاش و پشتکار به هدفشون رسیدن

ولی گاهی دختران جامعه مون تو پیدا کردن الگو راه رو اشتباه میرن یا افرادی به عمد کاری می کنن که به اشتباه برن و این انتخاب های غلط هم به خود فرد و هم به اجتماع ضرر میزنه که گاه جبران ناپذیر می تونه باشه

ابن وسط ارائه الگوی مناسب  و راهنمایی دختران جامعه پیدا کردن الگوی مناسب وظیفه کیه؟ 

خانواده، مدرسه، دانشگاه، حوزه و روحانیت، رسانه، نهاد های حکومتی؟

در مورد بقیه کاری ندارم ولی ما چه کردیم طلاب محترم خواهر الگو معرفی کردیم؟

میدونم که تلاش کردیم و می کنیم ولی نکته مهم اینکه چطور معرفی کردیم تونستیم جذب کنیم یا بدتر دورشون کردیم؟

خلاصه 

یکی از این الگوها که فکر میکنم کمتر در موردش پرداخته شد ام المومنین خدیجه کبری سلام الله علیها هستن

بانوی اندیشمند ساختار شکن 

بانوی اشنا به معارف و ادیان

بانویی که در جامعه عرب جاهلی که خانم ها به چشم موجوداتی باعث ننگ و عار نگاه می کردن نه تنها رشد کرد کاری کرد که اعراب جاهلی در برابر بزرگی عظمتش سر خم کنند.

بانویی که با تمام ثروت و مکنتش دنبال دنیا نرفت بلکه به دنبال کمال بود و به دنبال این کمال خواهی، جوانی یتیم با دستان خالی از مال دنیا ولی پاک، دارای فضایل انسانی و معنوی را برای ازدواج انتخاب کرد و ساختار شکست و برای این ازدواج پرخیر و برکت پیش قدم شد، خانواده ای شکل گرفت پر خیر و برکت

بعثت شد، بانو شد اولین مسلمان، اولین حامی نبی خدا، اولی یاری گر دین خدا، 

تنها شد، طرد شد به جرم مسلمانی، به جرم ازدواجش، به جرم حمایتش ولی دست نکشید محکم ماند

شد حامی رسول خدا، حامی دین خدا 

و گذشت از هر چه که داشت برای عقیده اش

در محاصره ماند سختی کشید ولی از عقیده اش نگذشت 

و در چنین روزی بعد از سال ها کنار رسول  خدا بودن از این دنیا رفت

و سالی که رفت شد «عام الحزن» برای رسول خدا 

درود سلام خدا بر او باد

امروز دعای 44 صحیفه دعای ورود به ماه رمضان رو دیدم فراز های اول مثل خیلی از دعاهای صحیفه حمد الهی بود ولی دلایل حمدی که امام میشمارن جالبه

اول. حمد به خاطر، راهنمایی ما به شکر گذاری و بخشیدن اهلیت شکر گذاری و پاداش دادن به ما برای شکر گذاری

دوم. حمد به خاطر نعمت دین و آیین که به ما داده و اینکه ما رو در راه های احسانش راهی کرد تا با این فضلش به رضوانش نائل آییم

سوم. حمد به خاطر اینکه ماه خودش، ماه رمضان را یکی از راه های احسانی که ما رو در آن راهی کرده تا به رضوانش برسیم قرار داده

ماهی که ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه آزمایش، ماه قیام، ماه نزول قرآن چراغی برای هدایت و مشخص کردن حق از باطل

با ویژگی هایی که امام برای ماه مبارک رمضان میشمارن معلومه که این راه احسان، راه رسیدن به رضوان الهی راه خاصیه و با این کلام کاملا بدیهیه که ماه رمضان ماه خاص و یژه ای هست که امام معصوم اینگونه برای آمدنش و اینکه خدا این ماه (ماه خودش رو) ماهی برای رسیدن به خودش قرار داده؛ شکرگذاری می کنن.

یه نکته هم در ماه خدا بودن رمضان هست که باز نشانگر جایگاه ویژه رمضانه؛ همه ماه‌ها ماه خدا و مال خداست؛ وقتی که مالک همه وجود، بخشی از وجود را معین می‌کنه و اون رو به خودش نسبت خاص می‌ده، معلوم میشه نسبت به این بخش، توجّه و عنایت ویژه‌ای داره. یکی از این بخش‌ها همین «شهراللَّه» هستش؛ شهر خدا، ماه خدا. خودِ این نسبت، در فضیلت ماه رمضان کافیه. منبع

پ ن: میدونم این دعا برای شروع رمضان و قبل از آغاز رمضان هست این تاخیر به بزرگواریتون ببخشید من امروز این دعا رو اتفاقی دیدم و خوشم اومد

پ ن2: برای اطلاع بیشتر از دعا به صفحه بعد مراجعه کنید

صفحات: 1 · 2

امروز سوم شعبان روز میلاد آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام

روز  ولادت کسی است که برای پاسداری از دین جدش به پاخواست و از هر چه داشت گذشت

و چه زیبا گفت آن شاعر عرب:

ان کان دین محمد لم یستقم

الا بقتلی یا سیوف خذینی

شاعر: ابوالحب حویزی

ترجمه: «اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمی‌ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید»

امروز هم در جامعه ما انسان هایی هستند که با تاسی به سالار شهیدان علیه اسلام برای پاسداری از دین و مهین اسلامی از جان مایه می گذارند و بی چشم داشتی همیشه حاضرند به قول کسی «همیشه پای یک سپاهی در میان است»، در دفاع، امنیت، سلامت، زلزله، سیل و … هر کجا نیروی پای کار لازم باشدهستند و جالب که به جای تشکر همیشه مورد هجمه و طعن قرار میگیرند ولی باز هستند.

بزرگ مردان روزتان مبارک

یاد امام خمینی عزیز که این روز رو «روز پاسدار» نامیدند هم گرامی

یه اتفاق جالب که این روز ها افتاد و عجیب هم بود اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان گروهک تروریستی از طرف دولت امریکا دولتی که سردمدار تروریسم دولتی است و اگه تاریخش رو بررسی کنی دستش به خون مظلومین جهان آلوده است و هر کجا ظلمی در جهان باشه بررسی کنیم خواهیم دید رد پاش هست طالبان، القاعده، داعش، منافقین، حمله عربستان به یمن، دفاع همه جانبه از رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل و …

واکنش دوست عزیزم که همسرشون سپاهی هست  برام جالب بود

پ ن1: شیخ محسن حویزی حائری، معروف به «ابوالحب حویزی » از شاعران شیعه و دارای دیوان شعری به نام «الحائریات» است. او از شعرا و خطبای کربلا بوده و در سالهای 1235 - 1305 ه . ق، زندگی می کرده است. به اشتباه بیت شعر ایشون به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است. منبع

پ ن2: روزگای به شیعه گفتند رافضی (از دین برگشته) ولی با گفتن رافضی نه شیعه از دین برگشت نه شیعه از بین رفت. حالا به سپاه هم بگن تروریست، آب در هاون کوبیدنه