معمولش اینکه خیلیامون توی اعمال، توی روز ها یا شب های سال دنبال عمل یا روز یا شبی می گردیم که گناهامون همه بخشیده بشه، یا دعا هامون مستجاب بشه

مثلا فلان نماز که میگن گناه فلان سال نماز از بین میبره یا روزه فلان روز

یا فلان نماز حاجت برا گرفتن حاجت خوبه یا روزه فلان روز

یا شب قدر که برای بخشش گناهان و استجابت دعا است یا شب لیله الرغائب

یا روز عرفه روز دعاست روز بخشش گناهانه

…

دنبال راه آسونیم دنبال راه میان بر

البته خدا هم راه میان بر خودش گذاشته و اولیاءش هم به این راه های میان بر نشون دادن

 

ولی کمی فکر کنیم میشه به نظزتون درسته کل سال گناه کنیم و نافرمانی این روز ها یا شب های خاص دعا کنیم برا بخشش

به نظرتون کسی که همیشه ایام در حال غفلته یا در حال گناه، تو همچین روز ها و شب هایی حس و حال دعا داره؟

کسی که قرار از فردا این شب ها و روز ها روز از نو روزی از نو و تصیمی برای توبه و ترک اشتباهاتش نداره، توبه اش قبوله؟

قصدم ایجاد نا امیدی نیست قصدم گفتن اینکه سر خودمون گول نزنیم 

کارمون شبیه بچه ای که درس نخونده  و معلم داره توبیخش می کنه (الان که دیگه تنبیه نیست) و اون بچه گریه می کنه معذرت می خواد و قول میده از فردا درس بخونه ولی فردا باز همون آش و کاسه 

کی اخر ترم ضرر میکنه معلم یا شاگر

 

کمی فکر کنیم

این اعمال مستحبی نماز، روزه، دعا، …

این روز ها و شب های خاص  

برای فکر کردن به اعمالمون برای متنبه شدن و توجه پیدا کردن به نقص ها و اشتباهاتمونه  و سعی در اصلاح اون ها

دعای وارد از ائمه هر کدوم کارگاه های آموزشی خاص و ویژه ای هستن 

خواهشا به معانیشون توجه کنین سرسری نخونینش 

اگه یک نکته از دعا یاد بگیریم و بهش عمل کنیم شاید برای یک سالمون کافی باشه (نظر من)

و اینکه دعای عرفه امام حسین علیه السلام یا هر دعای وارد از معصومین برای ایام خاص اینجور نیست که سایر ایام نشه خوند سایر ایام هم به این ادعیه توجه کنیم و از چشمه های علم و معرفت استفاده کنیم

تا در همچین روزهایی بین خوندن کامل دعا و توجه به معنا و تدبرش به خاطر کمی وقت سر درگم نمونیم.

پ ن 1: اومده بودم چند تا حدیث در مورد روز عرفه بذارم نمیدونم این حرفا از کجا اومدن، واقعیتش اینا اول تذکر به خودمه، میشه گفت نوعی بلند بلند فکر کردن بود.

پ ن 2: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم تو این روز قشنگ، پر از خیر و برکت دعای برای ظهور و دعا برای همدیگه رو فراموش نکنیم.

پ ن 3: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم روز عرفه، روز شناخته ، روز معرفته بیاین امروز کمی فکر کنیم.

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

گناه كارترين فرد در عرفات كسى است كه از آن جا باز گردد در حالى كه گمان مى برد آمرزيده نخواهد شد .

 

أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرما مِنِ انصَرَفَ و هُوَ يَظُنُّ أنَّهُ لَن يُغفَرَ لَهُ

 

بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در هيچ روزى به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمى رهاند.

 

ما مِن يَومٍ أكثَرَ أن يُعتِقَ اللّه ُ فِيهِ عَبدَا مِنَ النّارِ مِن يَومِ عَرَفَةَ 

 

صحيح مسلم ، ج 4 ، ص 107

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه مى بالد و مى گويد: «بندگانم را بنگريد! ژوليده و غبار آلود ، نزد من آمده اند .»

 

إنَّ اللّه َ يُباهِي مَلائِكَتَهُ عَشِيَّةَ عَرَفةَ بِأهلِ عَرَفَةَ فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عِبادي أتَوني شُعثا غُبرا

 

مسند أحمد ، ج 2، ص 224 

 

 

امام على عليه السلام :

برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

 

مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلاّ بِعَرَفَاتٍ

 

دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294

 

 

 

امام صادق علیه السلام :

هر چه مى خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است .

 

تَخَیَّر لِنَفسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّهُ (یَومَ عَرَفَة) یَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ

 

التهذیب الأحکام ، ج 5 ، ص 182

 

گاهی زندگی و مشکلاتش بهت فشار میارن

گاهی برنامه ای که ریختی اون جور که میخوای پیش نمیره

گاهی پازل زندگیت رو که با جون کندن چیدی دستی میاد بهم میزنه 

گاهی، گاهی، گاهی …

خلاصه اوضاع بر وفق مردات نیست

تویی و کلی گله و شکایت

از همه از دوست و خانواده، از زمین و زمان، از خودت، حتی از مقدسات و خدا

همچین مواقعی کسی که بی منت، بی اعتراض گوش میکنه فقط خداست

تا خالی شی تا اروم بشی

اما امون از روزی که نتونتی اروم بشی نتونی قبول کنی اگه نشد اگه نخواست شاید مصلحت در این بود

شاید مصداق همون باشه که گفت

چه بسیار چیزهایی که شر می پندارید و برای شما خیر است

و چه بسیار چیزهایی که خیر می پندارید و برای شما شر است

و کار به قهر و قهر کشی می کشه، کنج غم و اشک و اه 

نمی دونم شاید این مدل هم گاهی لازمه تا خلوت کنی و یه بررسی تو کارات داشته باشی و باعث بشه با یه عزم جزم برگردی و تلاش کنی

ولی این حال بد اگه فقط بشه اشک و اه

و این سرمای قهر ، روحت رو سرماخورده کنه، طوری که حس و حال هیچ کاری رو  نداری، بی حال و کسل

اینجاس که باید احساس خطر کرد  

برا همین لازمه از خودش کمک بخوایی تا از این حال درت بیاره 

یا اصلا نذاره به این حال بیفتی

 

پ ن 1: فک کنم تنها کسی که بشه ازشون کمک گرفت تا دعایی یادمون بده برا همچین حالی، کسی نیست جز زینت عبادت کنندگان امام دعاهای زیبا سید ساجدین ^{علیه السلام} 

پ ن 2: برای آشنایی با این دعای زیبا به صفحه دوم سر بزنین

صفحات: 1 · 2

ماه رمضان اومد و دری باز شد برای برگشتن 

برای برگشتن به سوی معبود

برای برگشتن از گناه 

برای برگشتن از زشتی ها

برای برگشتن به خوبی ها

برای برگشتن به بندگی

جالب هم در باز شد و هم راه برگشتن رو توضیح دادن 

نه یکبار که چند بار 

نه به یک بیان که با بیان های متفاوت

نه به یک روش که روش ها ارائه شد 

تا هرکس با هر میزان از ایمان،

با هر مقدار از ادارک

و با هر اندازه از توان 

امکان بازگشت داشته باشد 

تا بهانه برای کسی باقی نماند

واقعا بعد این همه لطف چطور میشه بهانه آورد و چه بهانه ای؟

به قول معروف

«گر گدا کاهل بود تقصير صاحبخانه چيست؟»

 

 

 

پ ن1: عکس نوشته فرازی از دعای وداع با رمضان صحیفه سجادیه است.

پ ن2: برای دیدن معرفی دعا و تصویر بعدی لطفا به صفحه 2 مراجعه کنید.

پ ن3: احتمالا قوی روز آخر ماه مبارک رمضانه لطفا دعا برای همدیگه فراموش نشه

پ ن 4: لطفا بگین کدوم تصاویر پسندیدن صفحه اول یا دوم

 

صفحات: 1 · 2

یه روزی توی کتاب کلئوپاترا خوندم تو یک سرزمین دو سزار نمی گنجد

دل هم برای خودش یه سرزمینه

سرزمینی وسیع با خاکی حاصل خیز و هوای خوب

ولی مثل هر سرزمینی نیاز داره یکی بالا سرش باشه تا همیشه خوب و زیبا بمونه

ولی گاهی اشتباهی کسی رو میاری و سرزمینت با همه خوبیاش نابود میشه 

و برای دوباره اباد شدنش باید جون بکنی و چیزای اشتباهی رو بریزی بیرون تا مالک اصلی بیاد ابادش کنه بسازتش

ولی گاهی این اشتباهی که اوردیش الان نمی تونی از دلت بیرونش کنی؛ مونده و زورش زیاد شده و نیاز به کمک داری و دست به دامن کسی میشی که با اشتباه از سرزمین دلت بیرونش کردیش

و چه خوب گفت اما سجاد ^{علیه السلام}

«الهی و فَرِّغ قلبی لمُحَبَّتِک» 

خدایا فارغ ساز دل مرا برای محبت خودت

 

و امشب شب، شب قدره و شب دعا بیاین از خودش کمک بگیریم و سرزمین دلمون از غیر پاک کنیم و یک قدم به سمتش بریم

راستی دعا برا همدیگه یادمون نره

امروز دعای 44 صحیفه دعای ورود به ماه رمضان رو دیدم فراز های اول مثل خیلی از دعاهای صحیفه حمد الهی بود ولی دلایل حمدی که امام میشمارن جالبه

اول. حمد به خاطر، راهنمایی ما به شکر گذاری و بخشیدن اهلیت شکر گذاری و پاداش دادن به ما برای شکر گذاری

دوم. حمد به خاطر نعمت دین و آیین که به ما داده و اینکه ما رو در راه های احسانش راهی کرد تا با این فضلش به رضوانش نائل آییم

سوم. حمد به خاطر اینکه ماه خودش، ماه رمضان را یکی از راه های احسانی که ما رو در آن راهی کرده تا به رضوانش برسیم قرار داده

ماهی که ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه آزمایش، ماه قیام، ماه نزول قرآن چراغی برای هدایت و مشخص کردن حق از باطل

 

با ویژگی هایی که امام برای ماه مبارک رمضان میشمارن معلومه که این راه احسان، راه رسیدن به رضوان الهی راه خاصیه و با این کلام کاملا بدیهیه که ماه رمضان ماه خاص و یژه ای هست که امام معصوم اینگونه برای آمدنش و اینکه خدا این ماه (ماه خودش رو) ماهی برای رسیدن به خودش قرار داده؛ شکرگذاری می کنن.

یه نکته هم در ماه خدا بودن رمضان هست که باز نشانگر جایگاه ویژه رمضانه؛ همه ماه‌ها ماه خدا و مال خداست؛ وقتی که مالک همه وجود، بخشی از وجود را معین می‌کنه و اون رو به خودش نسبت خاص می‌ده، معلوم میشه نسبت به این بخش، توجّه و عنایت ویژه‌ای داره. یکی از این بخش‌ها همین «شهراللَّه» هستش؛ شهر خدا، ماه خدا. خودِ این نسبت، در فضیلت ماه رمضان کافیه. منبع

پ ن: میدونم این دعا برای شروع رمضان و قبل از آغاز رمضان هست این تاخیر به بزرگواریتون ببخشید من امروز این دعا رو اتفاقی دیدم و خوشم اومد

پ ن2: برای اطلاع بیشتر از دعا به صفحه بعد مراجعه کنید

صفحات: 1 · 2