معمولش اینکه خیلیامون توی اعمال، توی روز ها یا شب های سال دنبال عمل یا روز یا شبی می گردیم که گناهامون همه بخشیده بشه، یا دعا هامون مستجاب بشه

مثلا فلان نماز که میگن گناه فلان سال نماز از بین میبره یا روزه فلان روز

یا فلان نماز حاجت برا گرفتن حاجت خوبه یا روزه فلان روز

یا شب قدر که برای بخشش گناهان و استجابت دعا است یا شب لیله الرغائب

یا روز عرفه روز دعاست روز بخشش گناهانه

…

دنبال راه آسونیم دنبال راه میان بر

البته خدا هم راه میان بر خودش گذاشته و اولیاءش هم به این راه های میان بر نشون دادن

 

ولی کمی فکر کنیم میشه به نظزتون درسته کل سال گناه کنیم و نافرمانی این روز ها یا شب های خاص دعا کنیم برا بخشش

به نظرتون کسی که همیشه ایام در حال غفلته یا در حال گناه، تو همچین روز ها و شب هایی حس و حال دعا داره؟

کسی که قرار از فردا این شب ها و روز ها روز از نو روزی از نو و تصیمی برای توبه و ترک اشتباهاتش نداره، توبه اش قبوله؟

قصدم ایجاد نا امیدی نیست قصدم گفتن اینکه سر خودمون گول نزنیم 

کارمون شبیه بچه ای که درس نخونده  و معلم داره توبیخش می کنه (الان که دیگه تنبیه نیست) و اون بچه گریه می کنه معذرت می خواد و قول میده از فردا درس بخونه ولی فردا باز همون آش و کاسه 

کی اخر ترم ضرر میکنه معلم یا شاگر

 

کمی فکر کنیم

این اعمال مستحبی نماز، روزه، دعا، …

این روز ها و شب های خاص  

برای فکر کردن به اعمالمون برای متنبه شدن و توجه پیدا کردن به نقص ها و اشتباهاتمونه  و سعی در اصلاح اون ها

دعای وارد از ائمه هر کدوم کارگاه های آموزشی خاص و ویژه ای هستن 

خواهشا به معانیشون توجه کنین سرسری نخونینش 

اگه یک نکته از دعا یاد بگیریم و بهش عمل کنیم شاید برای یک سالمون کافی باشه (نظر من)

و اینکه دعای عرفه امام حسین علیه السلام یا هر دعای وارد از معصومین برای ایام خاص اینجور نیست که سایر ایام نشه خوند سایر ایام هم به این ادعیه توجه کنیم و از چشمه های علم و معرفت استفاده کنیم

تا در همچین روزهایی بین خوندن کامل دعا و توجه به معنا و تدبرش به خاطر کمی وقت سر درگم نمونیم.

پ ن 1: اومده بودم چند تا حدیث در مورد روز عرفه بذارم نمیدونم این حرفا از کجا اومدن، واقعیتش اینا اول تذکر به خودمه، میشه گفت نوعی بلند بلند فکر کردن بود.

پ ن 2: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم تو این روز قشنگ، پر از خیر و برکت دعای برای ظهور و دعا برای همدیگه رو فراموش نکنیم.

پ ن 3: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم روز عرفه، روز شناخته ، روز معرفته بیاین امروز کمی فکر کنیم.

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

گناه كارترين فرد در عرفات كسى است كه از آن جا باز گردد در حالى كه گمان مى برد آمرزيده نخواهد شد .

 

أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرما مِنِ انصَرَفَ و هُوَ يَظُنُّ أنَّهُ لَن يُغفَرَ لَهُ

 

بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در هيچ روزى به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمى رهاند.

 

ما مِن يَومٍ أكثَرَ أن يُعتِقَ اللّه ُ فِيهِ عَبدَا مِنَ النّارِ مِن يَومِ عَرَفَةَ 

 

صحيح مسلم ، ج 4 ، ص 107

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه مى بالد و مى گويد: «بندگانم را بنگريد! ژوليده و غبار آلود ، نزد من آمده اند .»

 

إنَّ اللّه َ يُباهِي مَلائِكَتَهُ عَشِيَّةَ عَرَفةَ بِأهلِ عَرَفَةَ فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عِبادي أتَوني شُعثا غُبرا

 

مسند أحمد ، ج 2، ص 224 

 

 

امام على عليه السلام :

برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

 

مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلاّ بِعَرَفَاتٍ

 

دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294

 

 

 

امام صادق علیه السلام :

هر چه مى خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است .

 

تَخَیَّر لِنَفسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّهُ (یَومَ عَرَفَة) یَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ

 

التهذیب الأحکام ، ج 5 ، ص 182

 

 

 

امروز سوم شعبان روز میلاد آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام

روز  ولادت کسی است که برای پاسداری از دین جدش به پاخواست و از هر چه داشت گذشت

و چه زیبا گفت آن شاعر عرب:

ان کان دین محمد لم یستقم

الا بقتلی یا سیوف خذینی

 

شاعر: ابوالحب حویزی

 

ترجمه: «اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمی‌ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید»

 

 

امروز هم در جامعه ما انسان هایی هستند که با تاسی به سالار شهیدان علیه اسلام برای پاسداری از دین و مهین اسلامی از جان مایه می گذارند و بی چشم داشتی همیشه حاضرند به قول کسی «همیشه پای یک سپاهی در میان است»، در دفاع، امنیت، سلامت، زلزله، سیل و … هر کجا نیروی پای کار لازم باشدهستند و جالب که به جای تشکر همیشه مورد هجمه و طعن قرار میگیرند ولی باز هستند.

بزرگ مردان روزتان مبارک

یاد امام خمینی عزیز که این روز رو «روز پاسدار» نامیدند هم گرامی

 

یه اتفاق جالب که این روز ها افتاد و عجیب هم بود اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان گروهک تروریستی از طرف دولت امریکا دولتی که سردمدار تروریسم دولتی است و اگه تاریخش رو بررسی کنی دستش به خون مظلومین جهان آلوده است و هر کجا ظلمی در جهان باشه بررسی کنیم خواهیم دید رد پاش هست طالبان، القاعده، داعش، منافقین، حمله عربستان به یمن، دفاع همه جانبه از رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل و …

واکنش دوست عزیزم که همسرشون سپاهی هست  برام جالب بود

پ ن1: شیخ محسن حویزی حائری، معروف به «ابوالحب حویزی » از شاعران شیعه و دارای دیوان شعری به نام «الحائریات» است. او از شعرا و خطبای کربلا بوده و در سالهای 1235 - 1305 ه . ق، زندگی می کرده است. به اشتباه بیت شعر ایشون به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است. منبع

پ ن2: روزگای به شیعه گفتند رافضی (از دین برگشته) ولی با گفتن رافضی نه شیعه از دین برگشت نه شیعه از بین رفت. حالا به سپاه هم بگن تروریست، آب در هاون کوبیدنه

همه مون توی زندگیمون هم روزای شیرین و خوش داشتیم هم روزای سخت و تلخ 

ولی عکس العمل های آدما هم تو روزای خوش متفاوته هم تو روزای سخت

گاهی تو این روزای مختلف احساست بهمون غلبه میکنه و گاهی بعدش پشیمون هم شدیم

گاهی هم سعی می کنیم تو این روزا مون منطقی باشیم و درست تصمیم بگیرم

البته همه مون میدونیم کنترل احساسات بعضی مواقع به خاطر شدت ناراحتی یا خوشحالی خیلی سخته و شاید به نظرمون محال هم بیاد 

ولی دیدم آدمایی که در سخترین روزای زندگیشون کنترل احساسشون دستشونه و عقل حاکم و نمیذارن اوضاع از دستشون در بره 

به نظرم اینم با تمرین و خودسازی به دست میاد ولی بازم میگم کار سختیه

اما چرا اینا رو گفتم امروز یه حدیث دیدم برام جالب بودو براش یه تصویر نوشته درس کردم و از صبح فکرم مشغول کرده

و حدیث

امام حسین علیه السلام

چون پیشامد سختى (مصیبتی) بر عاقل در رسد، غم را با دوراندیشى مى‌رانَد و درگاه عقل را براى چاره‌جویى مى‌کوبد.

إذا وَرَدَت عَلَى العاقِلِ لَمَّةٌ، قَمَعَ الحُزنَ بِالحَزمِ، وقَرَعَ العَقلَ لِلاِحتِیالِ.

نزهة الناظر : ص 84 ح 13

 

توضیحاتی در مورد حدیث در صفحه 2

صفحات: 1 · 2

دیروز دوستی دنبال متن عربی حدیثی میگشتن کمکشون کردم و حدیث برام جالب اومد و یاد یه سخنرانی از آقای رحیم پور ازغدی «مطهری و تحجر شیعی (آسیب شناسی مناسک دینی)» افتادم

در مورد صفات منفی شیعه صحبت هایی کردند سخنرایشون توی جمع روحانیون بود حتی جایی به نقل از شهید مطهری گفتند که «مردم شیعه قالتاق ترین و مدعی ترین مردم هستند، …» از آقایون روحانی اعتراض کردند

شنیدن این سخنرانی خالی لطف نیست هم برای آگاهی خودمون و هم اینکه دین رو چطور به مردم معرفی کنیم:

مطهری و تحجر شیعی (آسیب شناسی مناسک دینی)

البته خود منم گاهی به بعضی سخنان اعتراض دارم گاهی فقط جنبه های مثبت اونقدر گفته میشه که فکر می کنیم چون شیعه ایم حتما اهل بهشتیم و گناهانمون بخشیده شده اس یا به واسطه گریه در عزادری سیدالشهداء علیه السلام

اما حدیث:

امام كاظم عليه السلام ـ به موسى بن بكر واسطى ـ فرمود:

اگر من شيعيان خود را بررسى كنم مردمى نخواهم يافت مگر اهل حرف، و چون بيازمايمشان آنها را نخواهم يافت مگر از دين برگشته، و اگر در بوته­ ی آزمايششان گذارم از هزار نفر يك نفر هم سالم بيرون نيايد، و اگر غربالشان كنم چيزى جز آنچه از من است در غربال نماند. اينها دير زمانى است كه بر بالش­ها تكيه زده‌اند و گفته‌اند: ما شيعه­ی على هستيم و حال آنكه شيعه­ ی على تنها آن كسى است كه كردارش، گفتارش را تصديق كند.

لَوْ مَيَّزْتُ شِيعَتِي لَمْ أَجِدْهُمْ إِلاَّ وَاصِفَةً وَ لَوِ اِمْتَحَنْتُهُمْ لَمَا وَجَدْتُهُمْ إِلاَّ مُرْتَدِّينَ وَ لَوْ تَمَحَّصْتُهُمْ لَمَا خَلَصَ مِنَ اَلْأَلْفِ وَاحِدٌ وَ لَوْ غَرْبَلْتُهُمْ غَرْبَلَةً لَمْ يَبْقَ مِنْهُمْ إِلاَّ مَا كَانَ لِي إِنَّهُمْ طَالَ مَا اِتَّكَوْا عَلَى اَلْأَرَائِكِ فَقَالُوا نَحْنُ شِيعَةُ عَلِيٍّ إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍّ مَنْ صَدَّقَ قَوْلَهُ فِعْلُهُ.

الکافي , ج 8 , ص 228

 

نوشتن از رقیه سخته

نوشتن از غصه هاش

نوشتن از رنجی که کشید

ورای مباحث تاریخی و مقالات و کتابایی که در خصوص ایشون نوشته شده در مقاتل از کودکانی که در دشت کربلا حضور داشتند و شب اول اسارت از دنیا رفتن یا کودکانی که در کاروان اسرا حضور داشتند حالا با هر اسم و کنیه ای اما بودند. وقتی به این بچه ها فکر می کنم دلم میگیره از قساوت قلب اون آدم ها، از نامردیشون

دختر همیشه پیش همه آدما نماد لطافت و همه سعی می کنن با یه دختر بچه مثل گل برخورد کنن تا رنجیده و پژمرده نشه، دل کوچیکش نشکنه و اگر خدای نکرده دختری یتیم باشه که این حساسیت بیشتر میشه

چطور انسان به جایی میرسه که میتونه کودک مصیبت دیده ای رو آزار بده، کتکش بزنه، گوشوار از گوشش بکشه، گرسنه و تشنه نگهش دارن و در خرابه شام سر بریده پدر به یه دختر بچه هدیه کنه؟

وقتی به تاریخ نگاه میکنی میبینی کم نیستن همچین موجوداتی که اسم انسان یدک می کشن
نیاز نیست زیاد توی تاریخ جستجو کنیم همین امروز رقیه ها توی دنیا کم نیستن یمن، سوریه، میانمار، فلسطین و …

به قول شهید مطهری باید یزید زمان و حسین زمان رو شناخت
اصلا فلسفه عزاداری همینه،پیدا کردن شناخت، عبرت گیری و بصیرت افزایی

برای رقیه های امروز چه کاری از دستمون بر میاد؟؟؟