شاید تجربه کرده باشید

وقتی حوصله ات سر می رود 

و دلت بهانه می کند و نمیدانی چه میخواهد

و کلافه ای شبکه ها را بالا و پایین می کنی تا شاید چیزی باب میلت باشده کلافه تر از قبل خاموش میکنی

سراغ موبایل و فضای مجازی میروی چیزی جذبت نمی کند 

بازی های کامپیوتری یا موبایلت هم نه تنها حالت رو خوب نمیکنه انگار با ناخن روی اعصابت خط می کشد یا بدتر انگار کسی با ناخن روی سطح فلزی یا هر سطح دیگر میکشد و صدای وحشتناکی ایجاد میکند و حالت بدتر میشود

کتاب و درس که اصلا اسمش را هم نیاور

یک لحظه یاد چیزی می افتی 
کودک درونت لجبازانه میخواهدش مثل هر کودکی پا به زمین می کوبد و میخواد نمیشود و نداریم را هم متوجه نمی شود

برای آرام کردنش مجبوری کاری را که میخواهد انجام دهی و انجام میدهی و حالت خوب می شود

حال امشب من

یاد کادرستی افتادم با هر سختی بود درستش کردم

نبود وسایل و کلی گشتن برا پیدا کردن چیزایی که لازم داری

وسایل لازم

کاموا

چسب مایع یا حرارتی

مقوا  یا نمد برای گوش

دگمه برای چشم ها و دماغ 

پارچه برای کلاه (من از جوراب استفاده کردم)

فک کنم همه منگوله کاموایی درست کردن بلدیم بقیه اش هم فقط چسب کاری و ذوق و سلیقه شما

پ ن 1: میدونم عالی نشده ولی خوب از یه آدم بی حوصله و البته با تصمیم یهوی انتظار کار هنری درجه یک نباید داشت. ولی دوسش دارم حالم بهتر کرد.

پ ن 2: نتیجه این ذوق ساختن کاردستی کی می خواد تمیز و مرتب کنه؟ 

پ ن 3: دقیقا نمیدونم چی دارم مینویسم و چه جوری خدا کنه بعدا پشیمون نشم

توی وبگردی دنبال حدیثی با یه حدیث دیگه و شرحش روبرو شدم

خوشم اومد براش نما متنی آماده کردم

چون دوسش داشتم خواستم با دوستانم رو هم توی لذت معنوی شریک کنم

چیزی برای گفتن در موردش ندارم

پس دعوتتون می کنم به میل این غذای (معنوی خوشمزه و مفید):

امام صادق ^{علیه السلام} از پدرش از پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} نقل میکنند که پیامبر فرمود:

نزدیک‌ترین شما به من در قیامت،

آن کسی است که راستگوتر باشد،

آن کسی که بیشتر از همه اداء امانت میکند،

آن کسی است که به پیمانها و عهدهایش پایبندتر باشد،

آن کسی است که خوش‌اخلاق‌تر باشد

و آن کسی است که مردمی‌تر باشد.

عن جعفر ‌بن ‌محمّد ^{علیهما ‌السّلام} عن ابیه عن جدّه ^{علیهم ‌السّلام} قال قالَ رَسولُ‌ اللّهِ ^{صَلَّی‌ اللّهُ ‌عَلَیهِ وَ ‌آلِهِ}: 

اَقرَبُکُم غَداً مِنّی فِی المَوقِفِ اَصدَقُکُم‌ لِلحَدِیثِ وَ آداکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم بِالعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلُقاً وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاسِ.

نشانی : الأمالی (للصدوق) , ج 1 , ص 508

شرح حدیث  در صفحه 2:

صفحات: 1 · 2

همه مون توی زندگیمون هم روزای شیرین و خوش داشتیم هم روزای سخت و تلخ 

ولی عکس العمل های آدما هم تو روزای خوش متفاوته هم تو روزای سخت

گاهی تو این روزای مختلف احساست بهمون غلبه میکنه و گاهی بعدش پشیمون هم شدیم

گاهی هم سعی می کنیم تو این روزا مون منطقی باشیم و درست تصمیم بگیرم

البته همه مون میدونیم کنترل احساسات بعضی مواقع به خاطر شدت ناراحتی یا خوشحالی خیلی سخته و شاید به نظرمون محال هم بیاد 

ولی دیدم آدمایی که در سخترین روزای زندگیشون کنترل احساسشون دستشونه و عقل حاکم و نمیذارن اوضاع از دستشون در بره 

به نظرم اینم با تمرین و خودسازی به دست میاد ولی بازم میگم کار سختیه

اما چرا اینا رو گفتم امروز یه حدیث دیدم برام جالب بودو براش یه تصویر نوشته درس کردم و از صبح فکرم مشغول کرده

و حدیث

امام حسین علیه السلام

چون پیشامد سختى (مصیبتی) بر عاقل در رسد، غم را با دوراندیشى مى‌رانَد و درگاه عقل را براى چاره‌جویى مى‌کوبد.

إذا وَرَدَت عَلَى العاقِلِ لَمَّةٌ، قَمَعَ الحُزنَ بِالحَزمِ، وقَرَعَ العَقلَ لِلاِحتِیالِ.

نزهة الناظر : ص 84 ح 13

توضیحاتی در مورد حدیث در صفحه 2

صفحات: 1 · 2

پ ن: توی دنیای امروز تحلیل جایگاه ویژه ای داره و میتونه یه تحلیل اشتباه به جامعه آسیب بزنه و اینکه تحلیل درست چیه و چطور باید اتفاق بیفته در موردش بحث زیاده و کتاب های مختلفی در این زمینه نوشته شده و این کتاب در این زمینه یه کتاب خوبه (به نظر من)

شده مثل این روزا و شبا خونه نشین بشین نتونین برین هیئت و مراسم  و دلتنگ و بی تاب باشین و یا حتی اونقدر درگیر که یه لحظه متوجه میشی وقت همه چی گذشته حس بدی بهت دست میده حتی و گاهی احساس گناه

با خودت فکر میکنی چی شد؟ چیکار کردی که اینجوری شد؟ 
نکنه کاری کردم و لایق شرکت در مراسم نبودم یا امتحان بوده یا حتی این نرفتن و کاری که به جاش کردی یه نعمت و لطفه

گاهی با خودت میگی شاید اشتباه و خطایی ازت سرزده و سلب توفیق شده و این باعث میشه رو کارات دقت کنی ببینی اشتباه کجا بوده
گاهی میگی اهم و مهم کردی، و انتخابت درست بوده و اینکاری که کردی درست ترین کار بوده، خدا و معصومین ^{علیهم السلام} هم راضی هستن و عزاداری واقعی فقط شرکت در مراسم و هیئت نیست و میشه همین کاری که داری به نیت معصومین ^{علیهم السلام} انجام بدی یا وقتی امکان رفتن نداری یه مطلبی در موردشون بخونی و معرفت و محبتت بالاتر ببری و اینکه به خاطر مصائبشون غمگین و ناراحتی میشه عزاداری
گاهی هم میگی همه اینا توجیه، میخوای خودت اروم کنی، وجدانت ساکت بشه، میتونستی برنامه ریزی کنی هم به کارت بررسی و هم مراسم و خیلی حرفا و سرزنش های دیگه

هر کدوم از  اینفکرا رو بکنی یا حرفا رو بزنی آخرش یه دلتنگی عجیب رو دلت سنگینی میکنه، و یه بغض سنگین تر، که گلوت گرفته دلت هوایی میشه میخوای یه جای خوب باشی
یه حالی مثل حال الان من با دلتنگی و بغض نشستم و مینویسم و پاک میکنم
آرزو میکنم کاش الان مدینه بودم در حرم پیامبر ^{صلی الله علیه و آله} یا کنار مزار ائمه ^{علیهم السلام} غریب بقیع یا حرم امام رئوف علیه السلام یا حرم خواهر بزرگوارشون علیها السلام یا حداقل مسجد و حسینه ای بودم و توی مراسم
حیف و صد حیف که همه اینا آرزو هستن 

خلاصه بدجوری دلم گرفته

پ ن 1: لطفا این روزا هرکجا رفتین هیئت و مراسم منم دعا کنی

پ ن 2: چقدر آخر این ماه سخت و سنگین است، تمام آسمان و زمین
بی قرار و غمگین انند؛ بزرگتر ز غم مجتبی ^{علیه السلام} و داغ رضا ^{علیه السلام} فراق فاطمه ^{علیها السلام} با خاتم النبیین ^{صلی الله علیه و آله} است…
پ ن3: سر همین افکار سلب توفیق و … در مورد سلب توفیق و عوامل توفیق و سلب توفیق جستجویی کردم و مطلبی خوندم که جالب بود میتونید در صفحه 2 بخونیدش

صفحات: 1 · 2