ظالم، مظلوم

دو کلمه از یک ریشه ولی در مقابل هم

به منابع دینی خودمون یا هر کدوم از ادیان یا مکاتب اخلاقی سر بزنین ازشون حرف زدن 

در منابع خودمون هر دو رو بد می دونن و هر دو نکوهش شدن

ظلم واضحه، و حتی عقل هم میگه ظلم درست نیست درباره مظلوم گفته شده بده زمانی که وایسی و بذاری بهت ظلم بشه تلاشی در مقابل ظالم نکنی چون زور داره، چون پول داره، چون حامی داره و چون های زیادی که گفته میشه

وقتی بشینی و بگی بهم ظلم شده؛ این بده، نکوهیده اس، مذمومه

به همچین مظلومی هم تقریبا نمیشه کمک کرد چون این ظالم از سرش برداری به خاطر نوع تفکر ظلم پذیرش ظالم بعدی میاد سراغش و اولین و بهترین کمک تلاش برای تغییر دیدگاه و ایجاد روحیه ظلم ستیزی در وجودشه

اما گروهی هم هستند که مظلوم واقع میشن نه به خاطر نشستنشون بلکه تمام تلاششون می کنن تا آخرین لحظه و تا جایی که توان دارن ولی چون طرف مقابل یا قدرتش زیاده یا ثروت یا اطرافین و افرادش و … نمی تونه به ظاهر پیروز بشه 

از این نمونه توی تاریخ کم نداریم نه دنیای اسلام که در کل عالم بشریت 

از اسلام بگم نمونه بارزش واقعه عاشورا  و نهضت امام حسین علیه السلام؛ 

از جهان بگم یک نمونه اش نلسون ماندلا و مبارزه علیه آپارتاید

در هر دو نمونه ها زیادن خیلی زیاد باید تاریخ خوند درس گرفت بعضی از این نمونه ها بارها و بارها به ظاهر شکست خوردن 

میگم به ظاهر چون قبول دارم چون به نظرم شکست باور زمانیه که اون باور تموم بشه از بین جامعه و افکار ادماش حذف بشه وقتی اون باور در قلب ها و ذهن ها و اندیشه های نسل های بعدی ادامه داره درحالی که نسل اولی که اون اندیشه و باور داشته از بین رفتن نشون میده دشمنان اون اندیشه نتونستن اون رو از بین ببرن؛ تونستن نسل اول به ظلم از بین ببرن (حذف فیزیکی) ولی تلاش نسل اول، سکوت نکردنشون، ظلم ستیزی شون، باعث شده اندیشه درستشون در ذهن ها بمونه و در قلب ها رشد کنه و به باور برسه و موتور محرک جامعه برای ایستادگی در مقابل دشمن بشه

مثل قیام سید الشهداء در قلب جبهه مقاومت جریان داره و باعث شده سال ها در مقابل ظلم بایستن گاه شکست ظاهری داشته ولی عاقبتش پیروزیه انقلابمون، دفاع مقدس، حزب الله لبنان، جنگ با داعش، و مقاومت ملت فلسطین

که ان شاء الله به نصرت الهی از عمر اسرائیل چیزی نمونده و اگه عمری باقی باشه در کمتر از 25 سال آینده، نابودیش خواهیم دید.

امروز روز قدس روز ما بود که انتخاب کنیم از مظلوم حمایت می کنیم یا نه؟

پ ن 1: واقعیت می خواستم در مورد عبارت نوشته شده بنویسم به عبارت بهتر تفسیر ولی مقدمه طولانی شد

پ ن 2: عبارت نوشته شده در عکس فرازی از دعای هشتم صحیفه است. و در صفحه دوم می تونید معرفی این دعا رو ببینین

پ ن 3: تصویر هم معرف حضور است، تصویر زیبا از مسجد الاقصی 

صفحات: 1 · 2

این مطلب می خواستم قبل رفتن به مراسم شب قدر بنویسم نشد 

و الان می نویسم

معمولا اعتراف یه خطا و اشتباه خیلی سخته و شجاعت می خواد

ولی برای درخواست بخشش از صاحب حق تضیع شده با خطا، اولین گام اعتراف جایی که نمی دونه یا جایی که میدونه ولی به روت میاره و مخصوصا جایی که خودت هم میدونی صاحب حق خبر داره ولی نه تنها به روت نمیاره بلکه با وجود خطات باز به ت محبت داره و کمکت هم می کنه هر چقدر هم این صاحب حق بزرگتر و محترمتر و بزرگوارتر، اعتراف سخت تر میشه

حالا اگه صاحب حق تضیع شده خدا باشه و خطا بنده ای که در مقابلش هیچ نداره و هر چه داری از کرم باری تعالی است واقعا سخته

توی متون دینی و اخلاقی هم اشاره شده یکی از مقدمات توبه و بازگشت به سوی خدا و بندگی کردن اعتراف به گناه هستش، پذیرش خطا و پشیمانی واقعی از آن خطا است.

در صحیفه سجادیه هم دعایی با همین عنوان اعتراف به خطا هست دعای دوازدهم 

واقعا دعای زیبا و پر محتوا و آموزنده ای هست

فک کنم برای این شب و شب های باقبمانده از رمضان دعای خوب و مناسبیه

پ ن: لطفا برای دیدن تصویر دوم و مطالعه توضیحاتی در مورد دعا در صفحه دوم مراجعه کنید.

صفحات: 1 · 2

یه روزی توی کتاب کلئوپاترا خوندم تو یک سرزمین دو سزار نمی گنجد

دل هم برای خودش یه سرزمینه

سرزمینی وسیع با خاکی حاصل خیز و هوای خوب

ولی مثل هر سرزمینی نیاز داره یکی بالا سرش باشه تا همیشه خوب و زیبا بمونه

ولی گاهی اشتباهی کسی رو میاری و سرزمینت با همه خوبیاش نابود میشه 

و برای دوباره اباد شدنش باید جون بکنی و چیزای اشتباهی رو بریزی بیرون تا مالک اصلی بیاد ابادش کنه بسازتش

ولی گاهی این اشتباهی که اوردیش الان نمی تونی از دلت بیرونش کنی؛ مونده و زورش زیاد شده و نیاز به کمک داری و دست به دامن کسی میشی که با اشتباه از سرزمین دلت بیرونش کردیش

و چه خوب گفت اما سجاد ^{علیه السلام}

«الهی و فَرِّغ قلبی لمُحَبَّتِک» 

خدایا فارغ ساز دل مرا برای محبت خودت

و امشب شب، شب قدره و شب دعا بیاین از خودش کمک بگیریم و سرزمین دلمون از غیر پاک کنیم و یک قدم به سمتش بریم

راستی دعا برا همدیگه یادمون نره

افراد ساختار شکن همیشه مورد توجه اجتماع قرار می گیرن عده ای تعریف و تمجیدشون می کنن و عده ای طرد ولی معمولا قشر جون از افراد ساختار شکن خوشش میاد چون اونها رو شجاع می دونن، برا بعضیاشون مهمه این افراد بشناسن و دنبالشون میگردن وقنی پیدا کردن شناختن، براشون تبدیل به الگو میشن و بهشون انگیزه برای حرکت میده، باعث میشه فکر کنن، به تغییر به بهتر شدن، به پیشرفت، به بهتر کردن اطرافشون 

دختران جامعه هم به عنوان نصفی از اجتماع، نصفی که غالبا فک می کنن بهشون ظلم شده به روش خودشون دنبال راه حلن، دنبال اصلاح و در این راه هم دنبال الگو میگردن هر کس بسته به فراخور اندیشه و عقایدش کسی پبدا می کنه، معمولا هم دنبال اولین ها میرن دنبال ساختار شکن ها می گردن کسانی که وضعیت نامطلوب هم نتونست اونا رو از هدفشون دور کنه و بالاخره با مبارزه، تلاش و پشتکار به هدفشون رسیدن

ولی گاهی دختران جامعه مون تو پیدا کردن الگو راه رو اشتباه میرن یا افرادی به عمد کاری می کنن که به اشتباه برن و این انتخاب های غلط هم به خود فرد و هم به اجتماع ضرر میزنه که گاه جبران ناپذیر می تونه باشه

ابن وسط ارائه الگوی مناسب  و راهنمایی دختران جامعه پیدا کردن الگوی مناسب وظیفه کیه؟ 

خانواده، مدرسه، دانشگاه، حوزه و روحانیت، رسانه، نهاد های حکومتی؟

در مورد بقیه کاری ندارم ولی ما چه کردیم طلاب محترم خواهر الگو معرفی کردیم؟

میدونم که تلاش کردیم و می کنیم ولی نکته مهم اینکه چطور معرفی کردیم تونستیم جذب کنیم یا بدتر دورشون کردیم؟

خلاصه 

یکی از این الگوها که فکر میکنم کمتر در موردش پرداخته شد ام المومنین خدیجه کبری سلام الله علیها هستن

بانوی اندیشمند ساختار شکن 

بانوی اشنا به معارف و ادیان

بانویی که در جامعه عرب جاهلی که خانم ها به چشم موجوداتی باعث ننگ و عار نگاه می کردن نه تنها رشد کرد کاری کرد که اعراب جاهلی در برابر بزرگی عظمتش سر خم کنند.

بانویی که با تمام ثروت و مکنتش دنبال دنیا نرفت بلکه به دنبال کمال بود و به دنبال این کمال خواهی، جوانی یتیم با دستان خالی از مال دنیا ولی پاک، دارای فضایل انسانی و معنوی را برای ازدواج انتخاب کرد و ساختار شکست و برای این ازدواج پرخیر و برکت پیش قدم شد، خانواده ای شکل گرفت پر خیر و برکت

بعثت شد، بانو شد اولین مسلمان، اولین حامی نبی خدا، اولی یاری گر دین خدا، 

تنها شد، طرد شد به جرم مسلمانی، به جرم ازدواجش، به جرم حمایتش ولی دست نکشید محکم ماند

شد حامی رسول خدا، حامی دین خدا 

و گذشت از هر چه که داشت برای عقیده اش

در محاصره ماند سختی کشید ولی از عقیده اش نگذشت 

و در چنین روزی بعد از سال ها کنار رسول  خدا بودن از این دنیا رفت

و سالی که رفت شد «عام الحزن» برای رسول خدا 

درود سلام خدا بر او باد

امروز به تقویم بین المللی روز زن هست

امروز خیلی از شبکه های اجتماعی بحث از این بود بعضی تبریک و بعضی به از این فرصت به انتقاد یا بررسی جایگاه اجتماعی و خانوادگی و حتی مسائل شخصی تر موبوط به زن استفاده کردند. گاه جالب گاه عجیب بودن.

جایی بحثی دیدم که خانمی تبریک گفته بود و دختر خانمی نوشته بود که این روز شامل ایشون نمیشه ولی به خانم ها تبریک گفته بود و این آغاز گر یک بحث مفصل شد.

و اینکه آیا به خانمی که سابقه ازدواج نداره و دوشیزه است میشه زن گفت یا نه؟ آیا با بلوغ میشه به یه دختر خانم گفت زن یا باید از ازدواج ؟ آیا دوشیزه بودن و به اصطلاح باکره بودن ارزش است یا نه؟ آیا ارزش دادن به دوشیزه بودن درست هست یا محدودیت برا خانم ها؟ آیا بحث دوشیزه بودن و ارزش گذاری برای آن نتیجه جامعه مردسالار است؟ و …

هر خانمی به عنوان یک فرد مونث، یا به قول برخی فرم هایی که موقع مشخص کردن جنسیت از لفظ زن استفاده می کنند یک زن هستند چه مجرد چه متاهل، ولی از نظر عرفی اجتماعی خانم های مجرد (در هرسنی باشند و سابقه ازدواج نداشته باشند) واژه زن و حتی روز زن (چه روز زن که در تقویم کشورمون هست و چه بین المللیش) شاملشون نمیشه و در کشور ما روز جداگانه ای به دختران اختصاص داده شده.

قبل از اینکه در مورد این مطالب چیزی بنویسم به نظرم میشه گفت حرف زدن در مورد این مطلب اونقدر ضرورت نداره در مقابل مشکلاتی که جامعه زنان چه در کشور ما و چه در جهان داره ولی گاه حتی خود خانم ها متوجه نیستن که با دست مایه قرار دادن این مطالب اون ها رو از مطالبات اصلیشون دور می کنه.

اما مطلب اصلی آیا دوشیزگی مهم هست یا نه؟

به نظرم علت ارزش دادن جوامع مخصوصا جوامع سنتی و مذهبی به باکره بودن قبل از ازدواج بحث عفت و پاکدامنیه نه اینکه خود این اینها ارزش ذاتی داشتی باشن، قطعا دوشیزه بودن مساوی با عفت و پاکدامنی نیست!!! 

پاکدامنی و عفت یک ملکه هست یک امر روحانی و معنوی که میتواند همراه یک ویژگی جسمی برای یک دختر خانم باشه و ممکنه این ویژگی جسمی به علتی از بین رفته باشه ولی فرد عفیف و پاک دامن باشه و برعکس ممکن هست دختر خانمی این ویژگی جسمی رو داشته باشه ولی عفیف و پاکدامن نباشه.

و این نکته رو هم میدونیم که عفت و پاکدامنی در اکثر جوامع ارزش محسوب میشه و دارای احترام و تقدیره هرچند ممکنه در معنا و محدود و گستره اون با توجه به فرهنگ ها، عقاید و ادیان و مذاهب و حتی جوامع تفاوت وجود داشته باشه.

و یه نکته دیگه در این مورد تقسیم خانم ها به دختر و زن فقط مختص به زبان فارسی یا فرهنگ ایرانی یا اسلامی نیست اکثر جوامع و زبان ها اینجورین و این تقسیم مختص جنس خانم ها نیست و در مورد آقایون همین جوره

این نکته هم هس که در فرهنگ عامه وقتی دختر خانم یا آقا پسری کاری رو انجام میده که معقول و فرا از انتظاریه که فردی در اون سن می رفت می گن خانم شدی یا آقا شدی  این خودش هم میتونه یه نشانه عرفی باشه که زن شدن یا مرد شدن معیارهایی غیر از معیار های ادعایی این جماعت داره.

این تقسیم دوگانه نه دلیلش فروتر دیدن خانم هاست نه دلیلش جامعه مردسالار 

شاید دلایل زبانشناسی و فرهنگی باشه و شاید برای مشخص کردن افراد مجرد و متاهل؛  نمیدونم !

ولی بازم میگم جامعه زنان  خیلی مسائل مهم تر  و ضروری تر از این بحث داره که باید بررسی و حل بشه 

پ ن: به تاریخچه و علت نام گذاری اشاره نشد ولی جالبه بخونیدش

پ ن 2:  دوس دارم نظراتتون در این مورد بدونم

پ ن 3: این مطالب فقط تراوشات ذهن منه و نظرات شخصیه و قرار نیست درست باشه  و در ضمن بنده بعد سال ها هنوز از بیان بعضی مسائل خجالت میکشم و سانسور می کنم و سعی می کنم خیلی واضح و باز نگم در همین راستا از گذاشتن استوری ها و مطالبی که در این مورد دیدم، خود داری کردم

پ ن 4: ممکنه بعد به این متن چیزایی اضافه بشه