چند ماه پیش از کسی دلخور بودم مطلب «بدترین دوستان» نوشتم و فرداش مطلبی که امروز منتشر می کنم، نوشتم؛ کامل نبود و دلم نمی اومد کامل کنم و این مدت کوثرنت با امیل های مکرر می گفت فلانی بیا تکلیف این مطلب منتشر نشده مشخص کن و منم امیلاشون حذف می کردم البته باز نکرده

و دیشب یه جورایی دلم خواست کاملش کنم و منتشرش کنم ولی برای پیدا کردن عکس و درس کردن نما متن تا الان طول کشید.

دقت مطلب مال چند ماه پیشه و اما مطلب:

 

دیروز توی اینستاگردی یه استوری دیدم که فکرم مشغول کرده

نوشته بود (نقل به مضمون اصلش یادم نیس) آدما رو تو شرایط مختلف میشه شناخت نه با حرف یا عملشون (رفتارشون) حرف می تونه دروغ باشه و عمل می تونه بازی باشه ولی تو شرایط مختلف خشم، خوشحالی، غم و … (مخصوصا اگه یهویی باشه) امکان دروغ و نقش بازی کردن گرفته میشه خود واقعی فرد ظاهر میشه

 

شناخت اطرافیان و دوستان یکی از مسائلی هست که همیشه ذهن آدما رو درگیر میکنه

گاهی فک می کنیم کسی رو  شناختیم اما بعد مدتی می بینیم نه تنها شناختمون درست نیست که طرف عکس اون چیزی که ما فکر می کردیم

وقتی منابع دینی یا روانشناسی ورق میزنیم، می بینیم در این مورد مطالبی هست تا انتخاب دوست و همنشین به بهترین شکل ممکن اتفاق بیفته

بنا به گفته منابع دینی این همنشینی و دوستی بهمون کمک کنه تا به خدا نزدیک تر بشیم

یا روانشناسی بتونه به آرامش و احساس رضایت از زندگیمون کمک کنه و حس بهتری با وجود این دوستمون پیدا کنیم لب مطلب برامون مفید باشه

چند مطلب خوندم در مورد شناخت دوست، جالب بودن و لب مطلبشون آزمایش فردی بود که برا دوستی انتخاب می کنیم.

آزمایش در زمینه های مختلف تا آسیب های احتمالی از افراد بهمون در این  زمینه ها وارد نشه

1ـ آزمايش روحی

2ـ آزمودن به گاه نياز

3ـ آزمودن علاقه دوست به برقراری پيوند نزدیک تر

4ـ آزمودن در سختی ها

5ـ آزمودن به هنگام خشم

6ـ آزمودن در سفر

7ـ آزمودن به هنگام زوال قدرت

اون سه مطلب:

1. مطلب اول

2. مطلب دوم

3. مطلب سوم 

در این سه مطلب از احادیث معصومین علیهم السلام استفاده شده

 

اما در چند مطلب دیگه هم نکات کلی در ارتباط با افراد بود که شاید مفید باشه

اول. توجه به ظاهر افراد، لباس پوشیدنش (تمیز یا کثیف، مرتب یا نامرتب، در شأن فرد هست یا نه، قصد خودنمایی داره چه مثبت جه منفی و …)، حالت چهره و حرکات بدن و …

 

دوم. آیا خشم یک رفتار مکرر در فرد موردنظر هست یا مهربانی رفتار غالبش هست؟

سوم. مسئولیت پذیر بودن و قبول مسئولیت در اشتباهات 

چهارم. در چالش قرار دادن فرد، در موقعیت های غیر منتظره قرار دادن تا برخورد غیر برنامه ریزی شده فرد ببینید

پنجم. توجه به برخورد فرد با دیگران با افراد (زیر دست یا بالا دست، فقیر یا ثروتمند و …)

ششم. توجه به واکنش فرد نسبت به رفتار و حالات دیگران (خشم، خوشحالی، غم و …) 

هفتم. آیا فرد تنبل هست یا فعال با پشتکار

هشتم. آیا فرد مثبت اندیش و خوش بین هست یا منفی نگر و بد بین

و …

 

برای این مطالب کلی که گفتم تو نت مطالب زیادی هست که از بعضی جمع بندی کردم

مطلب من بیش از حد خلاصه و بدون توضیح 

فقط بدونیم افرادی که برای ارتباط و دوستی انتخاب می کنیم به مرور زمان روی ما تاثیر دارن و ما چیزهایی خواسته یا ناخواسته از اونا یاد می گیرم  و این تاثیر ها تنها روی ما و شخصیت ما اثر گذار نیستن بلکه این رفتارهای متاثر از اون افراد به خانواده و اطرافیانمون هم سرایت می کنه و اونا رو هم درگیر خواهد کرد

 «با شخص شریر (بدکار) مصاحبت مكن، زیرا طبع تو، شر و بدی را از طبع او می‏دزدد و تو نمي‏داني»

«لاَ تَصْحَبِ اَلشَّرِيرَ فَإِنَّ طَبْعَكَ يَسْرِقُ مِنْ طَبْعِهِ وَ أَنْتَ لاَ تَدْرِي»

 

 در خصوص جمله قصار بالا، بعضی جاها به عنوان حدیث از مولا علی علیه السلام آورده بودن از کتابی به اسم آثار الصادقین صادق، احسان بخش، ج 10، ص 520. ولی من این کتاب پیدا نکردم و در جامع الاحادیث گشتم به عنوان حدیث پیدا نکردم ولی در کتاب مجموعة ورّام، ج 2، ص 15 به عنوان کلام حکماء آوردن 

 

 

پ ن 2: خودمم قبول دارم تصاویر یه کم ترسناک شدن

پ ن 3: در خصوص جمله قصار بالا سوال از پرسمان دانشجویی سوال کردم که پاسخ در صفحه دوم هست؟

پ ن 4: مطلب اول و دوم و سوم می تونید از طریق لینک مطالعه کنید و یا در صفحه سوم، چهارم و پنجم همین مطلب

صفحات: 1 · 2 · 3 · 4 · 5

امروز بعد سخنرانی یه حاج خانومی مهربون (از این مادربزرگای دوس داشتنی) اومد گفت زیاره جامعه سوم چیه؟

گفتم زیارت جامعه کبیره و صغیره رو می شناسم.

ایشون گفتن که جزو اعمال روز عرفه توی مفاتیح نوشته شده و فک می کنن بخشی از زیارت جامعه کبیره اس.

با شرمندگی به حاج خانوم گفتم اطلاع ندارم چند لحظه صبر کنین بررسی کنم بگم.

به کمک گوگل متن این زیارت رو تو سایت آیت الله مکارم و حاج آقای انصاری پیدا کردم.

براشون پرینت گرفتن و دادم.

 

خلاصه موقع گفتن نمی دونم حس شرمندگی داشتم زیاد، نمیدونم از چیه؟ مردم و از جمله حتی مادربزگ خودم فک می کنن چون طلبه ام تمام زیارات وادعیه و اعمال مستحبی باید بلد باشم. انگار یه مفاتیح زنده باید باشی.

شما با گفتن نمی دونم چطوری هستین؟ راحت می تونین بگین؟ یا فک می کنین گفتن نمی دونم از نظر علمی سطحتون پایین میاد و باید هر جور تونستین به پرسشگر پاسخ بدین؟

استاد عزیزی سطح 3 داشتیم که بهمون گفت فک نکنین نمی دونم گفتن سطح و ارزشتون بین مردم میاره پایین،  از نمی دونم گفتن نترسین

اونچه که ترسناک و باید ازش ترسید نگفتن نمی دونم هست و اشتباه ج دادنه

و قطعا اگر پرسشگر بفهمه اشتباه گفتین ارزشتون کم میشه و باعث بدبینی به طلبه ها میشه.

پ ن 1: توی سایت پرسمان هم در باره زیارت جامعه سوم سوالی مطرح شده بود:

 

آیا زیارت سوم جامعه که در مفاتیح آورده شده را به عنوان زیارت جامعه واقعی می توان خواند؟

در پاسخ به چند نکته توجه نمایید :
1- منظور از زیارت جامعه زیاراتی است که با آن می توان هر امامی را زیارت کرد .
2-زیارات جامعه فراوان است و معروف ترین آنها زیارت جامعه کبیره است که از حضرت هادی ^{علیه السلام} روایت شده است .
3- زیارات جامعه دیگری از سایر اماممان ^{علیهم السلام} نقل شده که همگی معتبر و با برکت و مشتمل بر معرفی اولیای الهی و مقام و منزلت والای آنها است .
4- بنا بر این زیارت سوم جامعه نیز معتبر و مغتنم است و از اولیای معصوم ^{علیهم السلام} نقل شده و در کتب معتبر روایت شده است.

پ ن 2: توی لینک می تونین متن، ترجمه و صوت دعا رو ببینید.

 

هیچ توضیحی در مورد عید قربان رساتر از این شعر جناب مولانا نیست

عید هر کس
آن مهی باشد
که او قربان اوست …

 

?عید قربان مبارک لحظاتون شاد ?

 

یه لحظه فکر کنیم

مهی که قربانش می شوید کیست؟ (به قول مولانا)

دلت با کیه؟ (به زبان امروزی)

کلاهمون قاضی کنیم …

 

پ ن: اول تذکر به خودمه

معمولش اینکه خیلیامون توی اعمال، توی روز ها یا شب های سال دنبال عمل یا روز یا شبی می گردیم که گناهامون همه بخشیده بشه، یا دعا هامون مستجاب بشه

مثلا فلان نماز که میگن گناه فلان سال نماز از بین میبره یا روزه فلان روز

یا فلان نماز حاجت برا گرفتن حاجت خوبه یا روزه فلان روز

یا شب قدر که برای بخشش گناهان و استجابت دعا است یا شب لیله الرغائب

یا روز عرفه روز دعاست روز بخشش گناهانه

…

دنبال راه آسونیم دنبال راه میان بر

البته خدا هم راه میان بر خودش گذاشته و اولیاءش هم به این راه های میان بر نشون دادن

 

ولی کمی فکر کنیم میشه به نظزتون درسته کل سال گناه کنیم و نافرمانی این روز ها یا شب های خاص دعا کنیم برا بخشش

به نظرتون کسی که همیشه ایام در حال غفلته یا در حال گناه، تو همچین روز ها و شب هایی حس و حال دعا داره؟

کسی که قرار از فردا این شب ها و روز ها روز از نو روزی از نو و تصیمی برای توبه و ترک اشتباهاتش نداره، توبه اش قبوله؟

قصدم ایجاد نا امیدی نیست قصدم گفتن اینکه سر خودمون گول نزنیم 

کارمون شبیه بچه ای که درس نخونده  و معلم داره توبیخش می کنه (الان که دیگه تنبیه نیست) و اون بچه گریه می کنه معذرت می خواد و قول میده از فردا درس بخونه ولی فردا باز همون آش و کاسه 

کی اخر ترم ضرر میکنه معلم یا شاگر

 

کمی فکر کنیم

این اعمال مستحبی نماز، روزه، دعا، …

این روز ها و شب های خاص  

برای فکر کردن به اعمالمون برای متنبه شدن و توجه پیدا کردن به نقص ها و اشتباهاتمونه  و سعی در اصلاح اون ها

دعای وارد از ائمه هر کدوم کارگاه های آموزشی خاص و ویژه ای هستن 

خواهشا به معانیشون توجه کنین سرسری نخونینش 

اگه یک نکته از دعا یاد بگیریم و بهش عمل کنیم شاید برای یک سالمون کافی باشه (نظر من)

و اینکه دعای عرفه امام حسین علیه السلام یا هر دعای وارد از معصومین برای ایام خاص اینجور نیست که سایر ایام نشه خوند سایر ایام هم به این ادعیه توجه کنیم و از چشمه های علم و معرفت استفاده کنیم

تا در همچین روزهایی بین خوندن کامل دعا و توجه به معنا و تدبرش به خاطر کمی وقت سر درگم نمونیم.

پ ن 1: اومده بودم چند تا حدیث در مورد روز عرفه بذارم نمیدونم این حرفا از کجا اومدن، واقعیتش اینا اول تذکر به خودمه، میشه گفت نوعی بلند بلند فکر کردن بود.

پ ن 2: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم تو این روز قشنگ، پر از خیر و برکت دعای برای ظهور و دعا برای همدیگه رو فراموش نکنیم.

پ ن 3: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم روز عرفه، روز شناخته ، روز معرفته بیاین امروز کمی فکر کنیم.

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

گناه كارترين فرد در عرفات كسى است كه از آن جا باز گردد در حالى كه گمان مى برد آمرزيده نخواهد شد .

 

أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرما مِنِ انصَرَفَ و هُوَ يَظُنُّ أنَّهُ لَن يُغفَرَ لَهُ

 

بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در هيچ روزى به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمى رهاند.

 

ما مِن يَومٍ أكثَرَ أن يُعتِقَ اللّه ُ فِيهِ عَبدَا مِنَ النّارِ مِن يَومِ عَرَفَةَ 

 

صحيح مسلم ، ج 4 ، ص 107

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه مى بالد و مى گويد: «بندگانم را بنگريد! ژوليده و غبار آلود ، نزد من آمده اند .»

 

إنَّ اللّه َ يُباهِي مَلائِكَتَهُ عَشِيَّةَ عَرَفةَ بِأهلِ عَرَفَةَ فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عِبادي أتَوني شُعثا غُبرا

 

مسند أحمد ، ج 2، ص 224 

 

 

امام على عليه السلام :

برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

 

مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلاّ بِعَرَفَاتٍ

 

دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294

 

 

 

امام صادق علیه السلام :

هر چه مى خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است .

 

تَخَیَّر لِنَفسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّهُ (یَومَ عَرَفَة) یَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ

 

التهذیب الأحکام ، ج 5 ، ص 182

 

امام باقر ^{علیه السلام}

سخن نیک را از گوینده آن برگیرید، اگر چه به آن عمل نکند

خُذُوا الکَلِمَةَ الطَّیِّبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم یَعمَل بِها

تحف العقول، ص 291

 

من همیشه این شکلی نیستم یعنی شده کسی حرفی به من بزنه و

با خودم بگم اگه راست میگه چرا خودش عمل نمی کنه

ولی واقعیتش اگه درست فکر کنیم با این حرف،

خودمون از کلی خیر و خوبی که در کلام دیگران بوده محروم می کنیم

خیر و خوبی که شاید می تونست توی زندگی

برامون راه گشا باشه و مشکلی حل کنه

 

کاش از این کلام امام باقر علیه السلام درس بگیرم و

سعی کنیم این عادت رو کنار بذاریم و

ورای گوینده به خود کلام فکر کنیم و

اگه خوب بود، عمل کنیم

ان شاء الله

پ ن 1: ترک عادت سخته و یه روزه نمیشه به قول معروف 

رهرو ام نیست که گهی تند و گهی خسته رود

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

پ ن 2: برای این حدیث زیبا چند عکس نوشته درس کردم که آخری اول صفحه و سایر فضاهای مجازی که عضوم گذاشتم اما بقیه رو صفحه بد میذارم تا یادگاری بمونن دوس داشتین ببینین البته همین هست با تفاوت رنگ و جای نوشته

صفحات: 1 · 2