گاهی برا روضه شعر خوب یا مقتل لازم نیست

گاهی یک عکس یه واکنش حتی لبخند یک دختر بچه بغل باباش میتون یک روضه باشه

گاهی رفتارها ما در اجتماع خودش روضه اس فرقی نداره اجتماع واقعی باشه یا مجازی

عکس پایین یه روضه اس یه روضه پر غم اگه تامل کنیم پر اشک

خبرهایی از دستگیری شاخ خای اینستا منتشر شد
فیلمی از اعتراف دخترک رقاص اینستا از صدا و سیما

به دنبالش واکنش ها شروع شد از بعضی روحانیان محترم، مجریان صدا و سیما از آنتن سیما، سلبریتی ها در اینستا و حتی افراد عادی در فضای مجازی
که بیشترشون حمایت از این دخترک و شاخ ها اینستا و تشویق به ادامه کار هاشون بود.

افرادی که تا دیروز فقط بین بچه های همسن و سالشان آن هم کسانی که در این فضا بودن شناخته شده بودن به لطف این دستگیری و شوی تلوزیونی جهانی شدند و جالب تر تبدیل به قهرمان شدند.

اما نظر من

بد سلیقگی بزرگی اتفاق افتاد
که نه در شان صدا و سیما بود نه قوه قضاییه

در زمانی که مشکلات اقتصادی غوغا می کنه

مردم انتظار رسیدگی انقلابی به مشکل سازان اقتصادی رو داشتند

کسانی که زندگی روز مره مردم مختل کردن

وقتی مردم انتظار مصاحبه و اعترافات سلطان سکه رو از سیما داشتن

وقتی مردم انتظار پاسخگویی مسئولین نسبت به وضعیت آب خوزستان دارن (علت این مشکل)

و خیلی انتظارات معقول دیگه

این دستگیری و رسانه ای شدنش و پخش اعترافات دخترک رقاص

واقعا بد سلیقگی بود

گاهی به دست خودمان منکر را تبلیغ می کنیم خدا کند از روی جهل باشد نه غرض
♦️نظر رئیس دانشکده صدا و سیما در مورد انتشار فیلم اعترافات دختر اینستاگرامی

فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَ الْآمَالِ عُمُرِی، وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی

من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهای باطل نابود ساختم، و اینک به جایگاه ناامیدان از خیر و صلاح فرود آمده ام

اما تسویف چیه که نتیجه اش بنا به گفته امام در دعای ابوحمره ناامیدی میرسه

تسویف از ریشة سوف و به معنای تأخیر انداختن، مماطله و امروز و فردا کردن و کار امروز را به فردا انداختن است.

گاهی حالتی در انسان به وجود می آید که او خود می داند در کاری اشتباه می کند و قصد برگشتن از آن کار را هم دارد؛ اما گویی توان تصمیم گیری و اقدام کردن را از دست داده است و هرگاه تصمیم به بازگشت می گیرد، وسوسه می شود که هنوز فرصت بسیار است و خویشتن را به فردا وعده می دهد و انجام آن کار را به وقت دیگری موکول می کند. لحظه ها پشت سر هم می آیند و می روند و او اسیر کارهای دیگری است. این حالت، ممکن است هم درکارهای مادی پیش آید و هم در کارهای معنوی. به این حالت «تسویف» یا «مطال» گفته می شود.

همان طور که «تسویف» در امور مادی و دنیوی، انسان را از تنگی وقت غافل می کند و از انجام آن کار باز می دارد، در امور معنوی نیز باعث غفلت او از خدا، مرگ و قیامت می شود و از اعمال نیک باز می دارد.

در آموزه های معصومان (ع) به شدت چنین حالتی تقبیح و به عواقب آن هشدار داده شده است. امام علی(ع) در دعای کمیل از این حالت به خدا شکایت کرده، می فرماید: «و خدعتنی الدنیا بغرورها و نفسی بجنایتها و مطالی؛ و دنیا مرا با غرور (و ظاهر فریبنده اش) فریفته است، و نفسم با جنایتش، و با مماطله کردنم (مرا بازداشته است)»[اسکندری، مصطفی؛ نشریه خُلُق، فروردین و اردیبهشت 1388 - شماره10.]

یکی از مکاید و حیل شیطان تسویف در توبه است، به این معنی که توبه بنده را به تأخیر اندازد و وسوسه می کند که چون فرصت باقی است، به فلان گناه اقدام نما و بعد از آن توبه کن، غافل از آن که عقوبت گناه متحقق، و بر فرض توبه، قبول آن مشکوک می باشد، حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرماید: ترک الذّنب اهون من طلب التّوبة: [نهج البلاغه، ص 501.] ترک گناه آسانتر است از طلب توبه.[تفسیر اثنا عشری، ج‏11، ص14.]

و دو حدیث درباره تسویف