يَا رَجَائِي

عِنْدَ مُصِيبَتِي

ای امیدم

در ناگواری

فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَ الْآمَالِ عُمُرِی، وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی

من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهای باطل نابود ساختم، و اینک به جایگاه ناامیدان از خیر و صلاح فرود آمده ام

اما تسویف چیه که نتیجه اش بنا به گفته امام در دعای ابوحمره ناامیدی میرسه

تسویف از ریشة سوف و به معنای تأخیر انداختن، مماطله و امروز و فردا کردن و کار امروز را به فردا انداختن است.

گاهی حالتی در انسان به وجود می آید که او خود می داند در کاری اشتباه می کند و قصد برگشتن از آن کار را هم دارد؛ اما گویی توان تصمیم گیری و اقدام کردن را از دست داده است و هرگاه تصمیم به بازگشت می گیرد، وسوسه می شود که هنوز فرصت بسیار است و خویشتن را به فردا وعده می دهد و انجام آن کار را به وقت دیگری موکول می کند. لحظه ها پشت سر هم می آیند و می روند و او اسیر کارهای دیگری است. این حالت، ممکن است هم درکارهای مادی پیش آید و هم در کارهای معنوی. به این حالت «تسویف» یا «مطال» گفته می شود.

همان طور که «تسویف» در امور مادی و دنیوی، انسان را از تنگی وقت غافل می کند و از انجام آن کار باز می دارد، در امور معنوی نیز باعث غفلت او از خدا، مرگ و قیامت می شود و از اعمال نیک باز می دارد.

در آموزه های معصومان (ع) به شدت چنین حالتی تقبیح و به عواقب آن هشدار داده شده است. امام علی(ع) در دعای کمیل از این حالت به خدا شکایت کرده، می فرماید: «و خدعتنی الدنیا بغرورها و نفسی بجنایتها و مطالی؛ و دنیا مرا با غرور (و ظاهر فریبنده اش) فریفته است، و نفسم با جنایتش، و با مماطله کردنم (مرا بازداشته است)»[اسکندری، مصطفی؛ نشریه خُلُق، فروردین و اردیبهشت 1388 - شماره10.]

یکی از مکاید و حیل شیطان تسویف در توبه است، به این معنی که توبه بنده را به تأخیر اندازد و وسوسه می کند که چون فرصت باقی است، به فلان گناه اقدام نما و بعد از آن توبه کن، غافل از آن که عقوبت گناه متحقق، و بر فرض توبه، قبول آن مشکوک می باشد، حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرماید: ترک الذّنب اهون من طلب التّوبة: [نهج البلاغه، ص 501.] ترک گناه آسانتر است از طلب توبه.[تفسیر اثنا عشری، ج‏11، ص14.]

و دو حدیث درباره تسویف

فَوَعِزَّتِکَ لَوِ انتَهَرتَنی ما بَرِحتُ مِنْ بابِکَ وَلا کَفَفتُ عَن تَمَلُّقِکَ

به عزتت سوگند اگر مرا برانی هم، از درگاهت نمی روم

با تبریک میلاد سراسر نور کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام، چون معتقدم فلسفه جشن میلاد یا سوگواری شهادت معصومین علیهم السلام آشنایی بیشتر با سیره آن بزرگوارن هست و اینکه یک قدم نزدیک شدن به ایشان و راه برحقشان هست

برای همین عیدی، عید نیمه رمضان

معرفی هفت کتاب خواندنی درباره زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام که شما را با ابعاد مختلف زندگی ایشان آشنا می کند.
1. امام حسن ع جان دل پیامبر ص
کتابی برای پاسخ به تهمت ها بنی عباس در مورد اما حسن ع که گاه بین شیعیان هم شایع شده اند.
2. امام حسن علیه السلام، بحثی برگرفته از کتاب الغدیر
شرح و تفضیل سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد امام حسن علیه السلام -ذکر فضایل و مناقب امام علیه السلام
3. انسان 250 ساله
کتاب فراتحلیل تاریخی از زندگی مجاهدانه و اهداف والای ائمه علیهم السلام با نگاهی کل گرا به هر یک از معصومین علیهم السلام
4. حا سین نون
روایتی از زندگی امام حسن علیه اسلام از شهادت مولا علی علیه السلام تا شهادت ایشان
5. حقایق پنهان، پژوهشی در زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام
پژوهشی در جنبه های مختلف زندگی امام حسن علیه السلام و پاسخ به تهمت های مختلفی که بهایشان زده شده است.
6. صلح امام حسن علیه السلام، پر شکوه ترین نرمش قهرمانانه
کتابی در خصوص صلح امام حسن علیه السلام نکته جالب این کتاب برای من مترجم کتاب هست مترجم کتاب مقام معضم رهبری هستن و نکته دیگه عنوان این کتاب ، “صلح امام حسن(ع) ” بود و آیت الله خامنه ای تعبیر ادبی “پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ” را بر آن افزودند.
7. غنچه یاس کبود
روایتی خواندی از زندگی پیشوای دوم شیعیان