جند روز دیگه میلاد ختمی مرتبت رسول گرامی اسلام محمد مصطفی صلی الله علیه و آله هست. کسی که  خدا در وصفش اورا رحمة للعالمین خوانده است

«وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ» انبیاء 107

و او را چراغ راه پر و پیچ خم زندگیمان قرار داده

«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» احزاب 21

و برای الگو گرفتن از اسوه حسنه باید او را شناخت و شناخت حقیقتی والا چون ایشان خارج از توان است و به قول سعدی علیه الرحمه:

ندانم کدامین سخن گویمت

که والاتری زانچه من گویمت

دست به دامان ائمه علیهم السلام می شویم تابا کلام نورانی ایشان بهره ای به قدر توان از دریای بیکران رسول خدا صلی اله علیه و آله بچشیم

فضایل خاتم النبیاء بسیارند و شمارش تمام آنان از کلام بزرگان کاری بسیار مشکل و این چند حدیث زیبا هدیه ای است بسیار کوچک ازباب آشنایی و تبرک جستن تا شاید سببی شوند برای تحقیق و بررسی بیشتر در این زمینه

ندانم کدامین سخن گویمت

که والاتری زانچه من گویمت

تو را عز لولاک تمکین بس است

ثنای تو طه و یس بس است

چه وصفت کند سعدی ناتمام؟

علیک الصلوة ای نبی السلام

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

تا حالا فکر کردی خدا رو شاد کنی؟!

به نظرت خدا چه جور شاد میشه؟

آیا راه یا راه های برای شاد کردن خدا جود داره؟

فک می کنید برای جواب باید کجا رو بگردیم؟

امام علی علیه السلام:

هر کس کار نیک انجام می‌دهد، به خودش نیکی می‌کند. پس، از دیگری نخواه که سپاسگزار چیزی باشد که برای خود کرده‌ای و لذت خویش را با آن کامل و آبروی خود را با آن حفظ کرده‌ای.

کُلُّ مُصطَنِعِ عارِفَةٍ فَإِنَّما یَصنَعُ إلی نَفسِهِ، فَلا تَلتَمِس مِن غَیرِکَ شُکرَ ما أتَیتَهُ إلی نَفسِکَ، وتَمَّمتَ بِهِ لَذَّتَکَ، ووَقَیتَ بِهِ عِرضَکَ؛

شرح نهج البلاغة: ۲۰ / ۳۴۳ / ۹۳۶ / خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث، ص 244

من مواعظ علی بن الحسین (علیه السلام):

ما من شیءٍ أحبّ إلی اللّه بعد معرفته من عفّة بطن و فرج، و ما من شیءٍ أحبّ إلی اللّه من أن یسأل.

(تحف‌العقول ص 282)

علت اینکه حضرت، محبوب‌ترین امور نزد پروردگار را بعد از معرفت خدا، عفت بطن و فرج، دانسته و سایر واجبات و عبادات مثل نماز را ذکر نفرموده، این است که:

عفت، جلوگیر عامل مزاحم است و همیشه، تأثیر عامل مزاحم، بیشتر از عامل مُعِدّ است،

مثل این است که کسی غذاهای مفید و مقوی مصرف کند اما از آن طرف بطور منظم یک سم یا میکروبی را وارد بدن نماید بدیهی است اثری نخواهد کرد.

در مسائل معنوی، نیز اگر انسان عبادات زیادی انجام دهد اما مرتباً میکروب گناه را در کالبد روح خود وارد کند، اثر عباداتش خنثی می‌شود.

ولی اگر آینه قلب خود را با گناه تیره نکند فطرت الهیش او را به رشد و کمال هدایت می‌نماید.

پس ترک گناه اهم از فعل عبادت است و لذا شیطان بیشتر انسان را به گناه وسوسه می‌کند تا ترک عبادت، چون وقتی گناه بر آدمی سیطره پیدا کرد عبادات او موجب تقرّب وی نخواهد شد.

پس محبوب‌ترین کارها، ترک دو گناه است یکی گناه بطن که ارتباط پیدا می‌کند با دنیاطلبی، مال‌اندوزی و طمع‌ها و دیگری شهوات جنسی است.

منبع

امام علی عليه السلام:

أجمِلُوا فِى الخِطابِ تَسمَعُوا جَميلَ الجَوابِ.

خطابتان را نيكو كنيد تا جواب نيكو بشنويد.

غرر الحكم: ح 2568 / گزيده غررالحكم و دررالكلم، ص33