بی خوابی زده به سرم

برا همین یه سراغ بازی کامپیوتری رفتم بلکه ذهنم خسته شه ولی نشد برا همین تصمیم گرفتم مطالعه کنم

چون همه کتاب شب های بی قراری نخوندم و هر از گاهی یه تیتری که به دلم بشینه رو می خونم رفتم سراغ فهرست،

یه تیتر جذبم کرد «پدر واقعی ما» مطب چند خطی صفحه ۵۲ کتاب ولی قابل تامل و دلیلی برای فکر کردن

قبلا هم توی روایات دیده بودم پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، خودشون و امام علی علیه السلام رو به عنوان پدر امت معرفی کردن

 پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:

«هر کس عاقّ والدینش شود، لعنت خدا بر او باد! بدانید که من و علی پدران این امّت هستیم. هر کس عاقّ ما شود، لعنت خدا بر او باد!»

محمّد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج 16، ص 95، باب 6؛ عیون اخبار الرّضا علیه السلام، ج 2، ص 86.

روی این حساب ما آدما علاوه بر پدر بیولوژیک مون پدر معنوی هم داریم و بنابراین همون جور که پدر بیولوژیک می تونه بچه ش عاق کنه پدر معنوی هم می تونه

بنا به این روایت و روایتی که در کتاب شب های بی قراری از امام رضا علیه السلام که فرموده اند: «امام آن پدر مهربان و دلسوز تو است …» کافی ج ۱ ص ۱۹۸  اومده، پیامبر و ائمه علیهم سلام پدران معنوی ما هستند. امام عصر عج الله به عنوان امام زمان ما، پدر معنوی ما هم هست و وای به روزی که به خاطر اعمالمون توسط ایشون عاق بشیم.

در ادامه کتاب عاق رو توضیح داده:

 

«عقوق به معنای ایذا و اذیت و آزار دادن هست.»

 

اینجا سوال مهمی پیش میاد آیا کاری کردیم که پدر مهربان معنویمون اذیت شده باشن و از ما رنجیده خاطر شده باشن؟

اگه درست فکر کنیم خیلی ها مون مواردی رو در زندگی روز مره مون پیدا خواهیم کرد که مورد رضایتشون نیست و از مواردی هست که ما رو از اون نهی کردن.

جایی خوندم نامه اعمال ما رو در مواقع معینی به امام عرضه می کن.

با این بحث پدر معنوی یاد پدری می افتم که مثلا میره مدرسه بچه اش پرونده بچه رو میذارن جلوش و یکی یکی خرابکاریا و شیطنتا و خطاهای بچه ش رو می شمرن. چه حالی میشه اون پدر؟1

ولی باباها نسبت به بچه هاشون مهربونن، خیلی زود و با هر خطایی بچه شونو عاق نمی کنن. خدا اون روز نیاره! غالبا وقتی کارد به استخوان می رسه یا خطاها خیلی بزرگ میشن، حرف از عاق پیش میاد.

خود ائمه علیهم السلام امر فرمودند حتی اگه گنه کار هم بودیم ازشون رو برنگردونیم.

شاید این روایت شنیده باشین:

«جوان مسلمان و شیعه ای در زمان امام صادق علیه السلام شراب خورده بود و با همین وضعیت در کوچه ای راه می رفت. امام صادق علیه السلام را در کوچه دید خیلی خجالت کشید . خواست فرار کند و برگردد دید کوچه بن بست است. روی خود را به طرف دیوار کرد و سر خود را پایین انداخت. فکر کرد اگر این کار را بکند امام او را نمی بیند . امام صادق علیه السلام از کنار او رد شدند و دستی بر شانه ی او زده و گفتند اگر گناه هم کردید از ما روی بر نگردانید.»


در آیه ی 159 سوره ی آل عمران خدا به پیغمبر می فرماید: ای رسول ما این مردم نافرمانی کردند. یا حرف تو را بر روی زمین گذاشتند یا حرف من خدا را که هردوی آن نیز از یک جنس است. من واسطه می شوم که تو از آنها بگذری و آنها را ببخشی ، تو هم واسطه بشو من آنهارا می بخشم .» منبع

 

و سوال مهم تر آیا کاری کردیم که ممکن عاق شده باشیم؟

عاق والدین خیلی تاثیرات منفی توی زندگی مادی و معنوی فرد داره، مثل دور شدن از رحمت الهی و  مورد غضب خدا قرار گرفتن، محرومیت از بهشت، قبول نشدن نماز، عدم استجابت دعا و ذلیل شدن و کم شدن مال و …

 

حالا که نمی دوینم با اعمالمون باعث شدیم عاق بشیم یا نه و می دونیم احتمالش هم هس و از طرفی هم امید به مهربونی و دلسوزی پدر داریم مثل مواقعی که پدر یا مادر یا عزیزی از مون دلگیره روزهای خاص و مورد احترام انتخاب می کنیم و برای عذر خواهی می ریم تا به حرمت اون روز یا شب ببخشیده بشیم. الان هم یک شب خیلی مهم پیش رومونه، شب قدر شب بیست و سوم، رمضان شاید مناسب ترین زمان  باشه تا از پدر معنوی مون عذر خواهی کنیم و امیدوار باشیم به حرمت این شب بسیار مهم که تقدیرها رقم می خوره علاوه بر اینکه از خطاهامون بگذرن، بینما و حضرت حق واسطه بشن تا خدای متعال هم از ما بگذره و بهترین ها رو برای سال بعدمون مشخص کنه. ان شاء الله

 

 

 

 

موضوعات: حدیث, دوس داشتنی, سبک زندگی, امام علی النقی علیه السلام, اهل بیت علیهم السلام, رمضان, کتاب, امام زمان عج الله, اخلاق, محمد مصطفی صلی الله علیه و آله  لینک ثابت