روز سومه

روز ها یکی یکی دارن میرن

فرصت ها چه زود میگذرن مثل ابر

تا حالا از ماه رمضان استفاده کردی یا میگی هنوز فرصت هس خیلی مونده

ان شاء الله که استفاده کرده باشیم

اما دعای امروز

و حدیثی زیبا

و سوالات امروز

سوال اول:

تعریف اعراض از وطن چیست؟
یکی از سوالالی رایج این روزه ها رو خانم هایی که ازدواج کردن و به شهر دیگه ای رفتن دارن و اینکه به شهر که پدر و مادر ساکن هستن و وطنشان بوده برگردند نماز و روزه شان چه حکمی دارد؟
وقتی از این افراد سوال میشه اعراض اط وطن کردید یا نه با مفهوم اعراض آشنا نیستن، برای همین تعریف اعراض از نظر مراجع تا جایی که پیدا کردم میذارم.

جواب:
امام خمینی (ره) و مقام معضم رهبری و آیت الله فاضل: در توضیح اعراض از وطن می فرماید: مراد از اعراض، خروج از وطن با تصمیم بر عدم بازگشت به آن براى سکونت است. (توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)؛ ج‌1، ص 745 س 694 و نیز أجوبة الاستفتاءات (فارسی- خامنه اى)؛ ص: 143و 6)نیز جامع المسائل (فارسى - فاضل)؛ ج‌1، ص: 129)
آیت الله مکارم: عراض آن است که مثلاً زندگى ‏اش را از «یزد» به «قم» آورده و گاهى در حدود 5 روز یا 10 روز و امثال آن، رفت و آمد دارد یا مثلاً سالى یک ماه در شهرش مى ‏ماند ولى زمانى که از او مى‏ پرسند قصد دارى در این مکان زندگى مستمر داشته باشى مى‏ گوید: «نه قصد زندگى ندارم» ولى قطع رابطه هم نمى ‏کند، این اعراض است، اعراض از زندگى مستمر. منبع
مرحوم آیت الله تبریزی می نویسند: در تحقق اعراض، قصد لازم نیست، همین که شخص بداند دیگر براى سکونت به وطن سابق برنمى‌گردد - هر چند براى ماندن در مدتى از سال مثل یک ماه یا دو ماه در هر سال - اعراض محقق شده است. (استفتاءات جدید (تبریزى)، ج‌2، ص: 88‌ س397)
آیت الله بهجت: شرط تحقق اعراض این دانسته اند که دیگر قصد ندارد که بعدا هم برود و در آن جا بماند ودر عمل هم قطع علاقه از آن جا بکند. منبع
آیت الله سیستانی : اگر از وطن اصلی اعراض کرده باشید به این معنی که مطمئن هستید در آینده برای سکونت به آنجا بر نمی گردید
البته برخی مراجع دو نوع دیگر از اعراض رابیان کردن
اعراض قهری: به این معنی که شاید فرد قصد اعراض ندارد اما شرایط به گونه ای است که امید بازگشت ندارد. به عبارت دیگر از بازگشت به وطن قطع امید کرده است. (در استفتائات ایت الله بهجت و آیت الله مکارم وجوذد دارد)
مورد دیگر اعراض عرفی: ر بعض موارد، به واسطه طول مدّت و غفلت از وطن اوّلى، بر حسب عرف، اعراض، صدق مى‌نماید. (مجمع المسائل(للگلبایگانی)؛ ج‌1، ص: 215)

سوال دوم:

آیا بر زن در دو سالی که شیر می دهد غیر از کفاره شیردهی، کفاره تأخیر نیز واجب است؟
جواب:
 آیت الله خامنه ای:
 نسبت به زن باردار اگر بر اثر روزه خوف ضرر بر جنین داشته باشد و خوف وی هم دارای منشأ عقلایی باشد افطار بر او واجب است
 و همچنین زنی که در دوران شیردهی است اگر به دلیل کم یا خشک شدن شیر بر اثر روزه خوف ضرر بر طفل خود داشته باشد روزه را افطار کند
 و در هر دو صورت برای هر روزی باید یک مدّ طعام تقریباً 750 گرم گندم یا نان و مانند آن به فقیر بدهد و قضای روزه را هم بعداً بجا آورد.
 اگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روزعلاوه بر قضا همان مقدار غذا را به یک فقیر بدهد و اگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمى شود.

 ولی اگر اینگونه نباشد یعنی خوف ضرر نبوده و عمدا روزه نگرفته باشد علاوه بر قضا کفاره عمد هم دارد و تشخیص آن بر عهده مکلف می‌باشد.

آیت الله مکارم شیرازی :
 چنانچه روزه ماه رمضان و قضای آن تا سال بعد برای خودتان ضرر داشته روزه واجب نیست و قضا نیز ندارد فقط برای هر روز فقیری را اطعام می کنید.
 چنانچه روزه ماه رمضان برای خودتان ضرر داشته و قضای آن تا سال بعد برای حمل یا فرزندتان ضرر داشته احتیاطا روزه را قضا می کنید و همان کفاره را می پردازید.
 چنانچه روزه ماه رمضان برای خودتان ضرر داشته و قضای آن بدون عذر ترک شده قضای آن را بجا می آورید و کفاره مذکور را می پردازید
 همچنین اگر روزه ماه رمضان برای حمل یا فرزند ضرر داشته و قضای آن تا سال بعد برای خودتان و یا حمل و یا فرزندتان ضرر داشته است
 اما اگر روزه ماه رمضان برای حمل یا فرزند ضرر داشته و قضای آن تا سال بعد بدون عذر ترک شده قضای آن را بجا می آورید و برای هر روز دو فقیر را اطعام می کنید.

آیت الله سیستانی:
 زنى که زائیدن او نزدیک است و روزه براى خودش یا حملش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نیست ولی باید بعدا آن را قضا کند و براى هر روز یک مُد طعام (750 گرم نان یا ماکارونی یا آرد) بابت کفاره به فقیر دهد .
 زنى که بچه شیر مى دهد و شیر او کم است چه مادر بچه یا دایه او باشد ، یا بى اجرت شیر دهد ، اگر روزه براى خودش یا بچه اى که شیر مى دهد ضرر دارد ، روزه بر او واجب نیست ، و باید براى هر روز یک مد طعام (750 گرم نان یا ماکارونی یا آرد) به فقیر بدهد ، و روزه هایى را که نگرفته باید قضا نماید . ولى بنابر احتیاط واجب این حکم اختصاص به موردى دارد که شیر دادن بچه منحصر به همین راه باشد ، و اما اگر راه دیگرى براى شیر دادن بچه باشد - مثلا این که چند زن در شیر دادن او شرکت کنند – بنا بر احتیاط واجب باید روزه بگیرد .

استفتاء از سایت مراجع عظام منبع