خواجه نصیرالدین طوسی(ره) برای هر کدام از ائمه(ع) درود و صلوات ویژه ای نقل کرده است که بـه «صلوات چهارده معصوم» معروف شده است. ایشان الفاظ این صلوات را خیلی دقیق و ظـریف انتخاب کرده است؛ وقـتی بـه امام حسن مجتبی(ع) می رسد، اوصاف و ویژگیهایی برای امام مجتبی(ع) ذکر می کند کـه حـکایت از بلندی مرتبه و علو درجۀ آن حضرت دارد؛

اَلتَّوَسُّلُ بِالْإِمَامِ اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: اَللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ وَ زِدْ وَ بَارِكْ عَلَى اَلسَّيِّدِ اَلْمُجْتَبَى وَ اَلْإِمَامِ اَلْمُرْتَجَى سِبْطِ اَلْمُصْطَفَى وَ اِبْنِ اَلْمُرْتَضَى عَلَمِ اَلْهُدَى اَلْعَالِمِ اَلرَّفِيعِ ذِي اَلْحَسَبِ اَلْمَنِيعِ وَ اَلْفَضْلِ اَلْجَمِيعِ وَ اَلشَّرَفِ اَلرَّفِيعِ اَلشَّفِيعِ اِبْنِ اَلشَّفِيعِ اَلْمَقْتُولِ بِالسَّمِّ اَلنَّقِيعِ اَلْمَدْفُونِ بِأَرْضِ اَلْبَقِيعِ اَلْعَالِمِ بِالْفَرَائِضِ وَ اَلسُّنَنِ صَاحِبِ اَلْجُودِ وَ اَلْمِنَنِ كَاشِفِ اَلضُّرِّ وَ اَلْبَلْوَى وَ اَلْمِحَنِ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ اَلَّذِي عَجَزَ عَنْ عَدِّ مَدَائِحِهِ لِسَانُ اَللَّسِنِ اَلْإِمَامِ بِالْحَقِّ اَلْمُؤْتَمَنِ أَبِي مُحَمَّدٍ اَلْحَسَنِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ وَ سَلاَمُهُ عَلَيْهِ. اَلصَّلاَةُ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ يَا حَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ أَيُّهَا اَلْمُجْتَبَى يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ يَا اِبْنَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ يَا اِبْنَ فَاطِمَةَ اَلزَّهْرَاءِ يَا حُجَّةَ اَللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ يَا سَيِّدَ شَبَابِ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ يَا سَيِّدَنَا وَ مَوْلاَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اِسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِكَ إِلَى اَللَّهِ وَ قَدَّمْنَاكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنَا فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ يَا وَجِيهاً عِنْدَ اَللَّهِ اِشْفَعْ لَنَا عِنْدَ اَللَّهِ. (قُلْ: إِلَهِي خَلِّقْنِي بِأَخْلاَقِهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ).

زاد‌ المعاد، محمدباقر مجلسی، مؤسسه أعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، 1423ق، ص400.

صلوات خاصه امام حسن مجتبی علیه السلام با صدای میثم ‌مطیعی

 ترجمه:

خدایا نازل فرما درود و سلام و برکات را بر سید مجتبی و امام امید، نواده پیامبر برگزیده و فرزند علی مرتضی، پرچم هدایت، عالم بلند مرتبه، دارای خانواده گرامی، جامع فضایل، صاحب شرافتی بزرگ، شفاعت کننده فرزند شفاعت کننده، کشته شده با زهر کشنده، مدفون در سرزمین بقیع، آگاه به واجبات و مستحبات، صاحب جود و احسان، از بین برنده بیچارگی ها، سختی ها و دردها آشکار و نهان، زبان مداحان از شمارش خوبی هایش قاصر است، امام بر حق امین، ابا محمد حسن که درود و سلام خدا بر او باد.

درود و سلام بر توی ای ابا محمد، ای حسن بن علی، ای امام برگزیده، ای فرزند رسول خدا، ای پسر امیر المومنین و فاطمه الزهراء، ای حجت خدا بر خلقش، ای سرور جوانان بهشت، ای سید و مولای ما، ما به واسطه ی تو رو به درگاه خدا کرده ایم و شفاعت طلبیدیم و توسل جستیم، در دنیا و آخرت شما را برای رسیدن به حاجاتمان مقدم داشتیم، ای آبرومند نرد خدا، مرا نزد خدا شفاعت فرما. (بگو: خدایا متخلق گردان مرا به اخلاق ایشان علیه السلام)

پ ن 1: ترجمه رو خودم نوشتم اگه جالب نشده عرض پوزش

پ ن 2: در مورد این فراز و معرفی شخصیت امام حسن مجتبی علیه السلام در سایت حوزه نت مطلبی با عنوان «شخصیت امام حسن مجتبی علیه السلام» وجود داره، مطالعه اش خالی از لطف نیست، پیشنهاد می کنم بخونین