همه مون توی زندگیمون هم روزای شیرین و خوش داشتیم هم روزای سخت و تلخ 

ولی عکس العمل های آدما هم تو روزای خوش متفاوته هم تو روزای سخت

گاهی تو این روزای مختلف احساست بهمون غلبه میکنه و گاهی بعدش پشیمون هم شدیم

گاهی هم سعی می کنیم تو این روزا مون منطقی باشیم و درست تصمیم بگیرم

البته همه مون میدونیم کنترل احساسات بعضی مواقع به خاطر شدت ناراحتی یا خوشحالی خیلی سخته و شاید به نظرمون محال هم بیاد 

ولی دیدم آدمایی که در سخترین روزای زندگیشون کنترل احساسشون دستشونه و عقل حاکم و نمیذارن اوضاع از دستشون در بره 

به نظرم اینم با تمرین و خودسازی به دست میاد ولی بازم میگم کار سختیه

اما چرا اینا رو گفتم امروز یه حدیث دیدم برام جالب بودو براش یه تصویر نوشته درس کردم و از صبح فکرم مشغول کرده

و حدیث

امام حسین علیه السلام

چون پیشامد سختى (مصیبتی) بر عاقل در رسد، غم را با دوراندیشى مى‌رانَد و درگاه عقل را براى چاره‌جویى مى‌کوبد.

إذا وَرَدَت عَلَى العاقِلِ لَمَّةٌ، قَمَعَ الحُزنَ بِالحَزمِ، وقَرَعَ العَقلَ لِلاِحتِیالِ.

نزهة الناظر : ص 84 ح 13

توضیحاتی در مورد حدیث در صفحه 2

صفحات: 1 · 2

یه جا خوندم که نوشته بود « عقل تنها نعمتی است كه درهمه به عدالت و به قدر كمال تقسیم شده است». شاید علت گفتن این جمله این باشه که هیچ کس حاضر نیست بگه که عقلش کمه!!!

ولی

تا حالا بهش فکر کردین

عاقل واقعی کیه؟

که به کی میگن عاقل؟

یا اینکه شما خودتون عاقل هستین یا نه؟

گاهی شده این سوال بکنم امروز  وقتی داشتم مسابقه کتابخوانی آنلاین مسابقه طعم رمضان   جواب میدادم که جواب باید از کتاب 150 درس زندگی از آیت الله مکارم شیرازی پیدا میکردم؛ جواب سوالم پیدا کردم در صفحه از کتاب با همین عنوان:

عاقل کیست؟

از حضرت امیرمؤمنان على(علیه السلام) تقاضا کردند: عاقل را براى ما توصیف کن، فرمود:

اَلْعاقِلُ هُوَالَّذِى یَضَعُ الشَّىءَ مَواضِعَهُ(نهج البلاغه، کلمات قصار)

ترجمه
عاقل کسى است که هر چیز را به جاى خود مى نهد.

شرح کوتاه
   در میان مفهوم و معناى عقل، سخن بسیار گفته اند; اما جمله کوتاه فوق بهترین تعبیرى است که در این زمینه وارد شده است. عقل چیزى جز این نیست که هر چیز را به جاى خود نهند، هر شخصى را در محل شایسته و مناسب خود در اجتماع قرار دهند، غم و شادى، دوستى و دشمنى، نرمش و خشونت، محبّت و شدت عمل، عبادت، کسب و کار و تفریح سالم و هر کار دیگر را در جاى خود و به وقت خود انجام دهند.

برام جالب بود و جای تامل داشت

و یک سوال جدید برام ایجاد شد:

آیا من با این تعریف عاقل هستم؟

پ ن 1: این حدیث به این شکل در جستجو در نهج البلاغه پیدا نکردم بلکه در حکمت 235 به همین مضمون ولی به شکل زیر آمده است:

به اميرمؤمنان گفته شد كه خردمند را براى ما وصف كن ، حضرت فرمود : «خردمند، كسى است كه هر چيز را بر جاى خود نهد»

أنَّهُ قيلَ لَهُ : صِف لَنَا العاقِلَ ، فَقالَ عليه السلام : هُوَ الَّذي يَضَعُ الشَّيءَ مَواضِعَهُ

پ ن 2: ترجمه ای دیگر از حدیث که به نظرم جالب تر و گویا تر بود:

به امام على عليه السلام عرض شد : خردمند را براى ما توصيف كن . حضرت فرمود : خردمند كسى است كه هر چيزى را در جاى خود به كار برد.

پ ن 3: این حدیث در کتاب شریف بحار الأنوار : ج 1 ص 160 ح 36 هم آمده است. در مورد سایر کتب حدیثی نگاه نکردم.

پ ن 4: برای این حدیث سه تا عکس نوشته تولیدی هم هست