امروز رفته بودم فروشگاه خرید چند قلم جنس
اکثر قفسه ها مربوط به روغن و رب و دستمال های کاغذی و برخی اقلام بهداشتی خالی بود
صحنه جالب فروشگاه یکی از کادر خدمات فروشگاه کنار قسمت برنج وایساده بود نمیذاشت مشتری ها بیشتر از یکی ببرن آقای جونی بود، خیلی با حوصله برا مشتری یا توضیح میداد که اینجور زیاد خریدنشون باعث کمبود کالا و گرون شدن کالا ها میشه و بهتر به اندازه مصرفشون خرید کنن
ولی کو گوش شنوا! بعضی ها با کل اعضای خانواده اومده بودن هر کدوم یکی بر میداشتن تا کادر فروشگاه نتونن مانع شون بشن
بیچاره اون آقا کلافه شد بود ولی خستگی ناپذیر مدام حرفاش  رو تکرار می کرد بلکه روی یه نفر تاثیر داشته باشه

این ور سر صندوق هم غوغایی بود
وقتی خانم صندوق دار اعتراض میکرد هر کدوم یکی از کیسه های برنج بر میداشتن و می گفتن یه دونه خریدم بیچاره خانم صندوق دار هم پوزخندی می زد و حساب می کرد.

از دوستام شنیدم توی یه فروشگاه دیگه برای جلوگیری از این رفتار غلط به هر کارت بانکی که باهاش پول خرید حساب میشه میزان معینی از کالا ها که مردم باعث کمبودش میشن، میدادن.

این فرهنگ غلط خریدن و انبار کردن از کجا وارد جامعه ما شده چرا در برخی جوامع دیگر در چنین مواردی مردم برعکس عمل می کنن کالاهای مازادشون برای رفع کمبود در اختیار جامعه شون و افراد نیاز مند قرار میدن.

اشتباه ما کجاست؟