أَدْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ :

1. آقای من! سیّد من! تو را می‌خوانم، به زبانی که از فرط گناه، لال گردیده است.

2. اما خدای من! سرور من! مولای من!
تو را به زبانی می خوانم که آلودگی گناه الکنش کرده است.

3. مى خوانمت اى آقاى من به زبانى که گناه لالش کرده

پ ن 1: فقط مترجم، ترجمه دو رو میشناسم جناب مهدی شجاعی از کتاب شکوای سبز 2

پ ن 2: لطفا بگین کدوم تصویر بهتر بذارمش اینستا