روز بیست و سوم

کم کم ماه مبارک داره به آخر میرسه

وقتی به آخر ماه مبارک می رسیم این سوال پیش میاد:

آیا تونستیم توبه کنیم و  آمرزیده شده از این ماه عبور کنیم یا جز گروه بدبختا هستیم و مصداق حدیث رسول صلی الله علیه و آله «همانا شقی کسی است که شقی از این ماه بیرون برود و گناهانش آمرزیده نشود» فضائل الاشهر الثلاثة  از تالیفات شیخ صدوق (ره)  ص 67

البته برا ناامیدی خیلی زوده و فرصت هنوز تموم نشده و چند روز پر ارزش داریم پس باید تلاش کرد

و اما حدیث امروز

و دعای روز

و احکام

سوال اول:

کسی که مسافرت رفته و قرار است در محل اقامتش ده روز بماند اما در طی این ده روز بعضی روزهایش را قرار است به مناطق اطراف برود که کمتر از حد مسافت راه است حکم نماز ایشان در محل اقامت چیست؟

جواب:

♦ آیت الله خامنه ای: پس از قصد اقامت ده روز و خواندن يك نماز چهار ركعتى 4⃣ رفت و آمد تا كمتر از مسافت شرعى ( يعنى چهل و پنج كيلومتر، هرچند به صورت رفت و برگشت، آنهم اگر مسير رفت آن از 5 .22 کیلومتر كمتر نباشد) اشكال ندارد
 لكن اگر از ابتدا تصميم به رفت و آمد بيش از حدّ ترخّص باشد خروج تا كمتر از مسافت شرعى به ميزان 6 يا 7 ساعت در مجموع ده روز به قصد اقامت لطمه نمى‏زند.

♦ آیت الله مکارم :
1- فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.
2- فاصله دومحل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است: الف) اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، اين گونه قصد کند. ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمي تواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.
3- فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است:
قصد ده روز به هم می خورد.

♦ آیت الله سیستانی: اگر نیت این باشد که چند ساعت باشد نماز تمام است

♦ آیت الله وحید:‌ مسافرى كه مى خواهد ده روز در محلّى بماند ، اگر از اوّل قصد داشته باشد كه در بين ده روز به اطراف آن جا ـ كه به قدر حدّ ترخّص تا كمتر از چهار فرسخ دور باشد ـ برود ، در صورتى كه مدّت رفتوآمدش به اندازه اى باشد كه در نظر عرف با اقامت ده روز او در آن محلّ منافات نداشته باشد ـ مانند يك يا دو ساعت ـ بايد نماز را تمام بخواند ، و اگر مدّت بيشتر از اين باشد ، در صورتى كه تمام روز يا شب باشد نمازش شكسته است ، و در غير اين صورت بنابر احتياط واجب نماز را هم تمام و هم شكسته بخواند.

♦ آیت الله شبیری:‌ اگر محل اقامت را خوابگاهش قرار داده مانعی ندارد

♦ آیت الله فاضل: اگر مسافر قصد ماندن ده روز در یک شهر را داشته باشد چنانچه بخواهد در اطراف شهر به مقداری که به مسافت شرعی نرسد و کمتر از مسافت شرعی برود چنانچه تا شب به محل اقامتش برگردد نمازش تمام است و نمازهایی که کامل خوانده شده صحیح است.
————–
 استفتاء‌ از سایت مراجع عظام

کانال تخصصی فقه و احکام
 telegram.me/ask_ahkam

سوال دوم:

اگر فطریه را سال گذشته فراموش کردیم چه وظیفه ای دارید ؟

جواب:

♦ آیت الله خامنه ای: احتياط واجب آن است كه فعلا بدون قصد ادا و قضا قربة الی الله بدهید.

♦ آیت الله مکارم شیرازی: اگر موقعی که دادن زکات فطره واجب است فطره را ندهد و کنار هم نگذارد احتیاط مستحب آن است که بعداً به نیت «ما فی الذمه» یعنی بدون این‏که قصد ادا و قضا کند فطره را بدهد.

♦ آیت الله وحید خراسانی: اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است ، فطره را ندهد و كنار هم نگذارد ، بعد ـ بنابر احتياط واجب ـ به نيّت آنچه شارع مقدّس از او خواسته فطره را بدهد.

♦ آیت الله شبیری زنجانی: به احتياط مستحب بدون نيّت ادا يا قضا، فطره را بدهد.

♦ آیت الله سیستانی: به احتیاط واجب باید بدهید.

♦ آیت الله فاضل لنکرانی: اگر سال گذشته فطریه را کنار گذاشته باشد و فراموش کرده باشد الآن بدهد و نیز اگر کنار نگذاشته باشد الآن باید فطریه سال گذشته را بدهد لیکن دراین صورت احتیاط واجب آن است که قصد ادا و قضا نکند بلکه به قصد مافی الذمه بدهد یعنی به این قصد که اگر در واقع به ذمه او ادا باشد به قصد ادا و اگر در واقع وقت آن قضا شده باشد به قصد قضا باشد

➖➖➖➖
استفتاء از سایت مراجع عظام

کانال تخصصی فقه و احکام
telegram.me/ask_ahkam