شاید تجربه کرده باشید

وقتی حوصله ات سر می رود 

و دلت بهانه می کند و نمیدانی چه میخواهد

و کلافه ای شبکه ها را بالا و پایین می کنی تا شاید چیزی باب میلت باشده کلافه تر از قبل خاموش میکنی

سراغ موبایل و فضای مجازی میروی چیزی جذبت نمی کند 

بازی های کامپیوتری یا موبایلت هم نه تنها حالت رو خوب نمیکنه انگار با ناخن روی اعصابت خط می کشد یا بدتر انگار کسی با ناخن روی سطح فلزی یا هر سطح دیگر میکشد و صدای وحشتناکی ایجاد میکند و حالت بدتر میشود

کتاب و درس که اصلا اسمش را هم نیاور

یک لحظه یاد چیزی می افتی 
کودک درونت لجبازانه میخواهدش مثل هر کودکی پا به زمین می کوبد و میخواد نمیشود و نداریم را هم متوجه نمی شود

برای آرام کردنش مجبوری کاری را که میخواهد انجام دهی و انجام میدهی و حالت خوب می شود

حال امشب من

یاد کادرستی افتادم با هر سختی بود درستش کردم

نبود وسایل و کلی گشتن برا پیدا کردن چیزایی که لازم داری

وسایل لازم

کاموا

چسب مایع یا حرارتی

مقوا  یا نمد برای گوش

دگمه برای چشم ها و دماغ 

پارچه برای کلاه (من از جوراب استفاده کردم)

فک کنم همه منگوله کاموایی درست کردن بلدیم بقیه اش هم فقط چسب کاری و ذوق و سلیقه شما

پ ن 1: میدونم عالی نشده ولی خوب از یه آدم بی حوصله و البته با تصمیم یهوی انتظار کار هنری درجه یک نباید داشت. ولی دوسش دارم حالم بهتر کرد.

پ ن 2: نتیجه این ذوق ساختن کاردستی کی می خواد تمیز و مرتب کنه؟ 

پ ن 3: دقیقا نمیدونم چی دارم مینویسم و چه جوری خدا کنه بعدا پشیمون نشم