سالگردی شهیدی گمنام نه اینکه اسمشون معلوم نباشه اما مظلوم هستن و کسی ازشون یاد نمی کنه شهیدهی که سال های دور برای دفاع از مردمی مظلوم در گوشه ای به اروپا مسافرت کردند و پس از هشت ماه مبارزه و کمک به شهادت رسیدند.

شاید خیلی از دوستان کوثرنت یا کوثر بلاگ از جنگ بوسنی چیزی یادشون نباشه یا اصلا نشنیده باشند یا حتی ندونن.

اما من در دوران نوجوانی ایم اخبار وحشتناک این جنگ شنیدم و ظلم های که به مردم مسلمان بوسنی رفت، هنوز وقتی یادم میاد شدیدا متاثر میشم.

حتی یادم آقای حاتمی کیا در موردش فیلم ساختن و اونم دیدم به اسم «خاکستر سبز»

توی فیلم آقای حاتمی کیا فهمیدم افرادی از این به کمک مردم بوسنی رفتند ولی نمی دونستم در اونجا شهید هم داشتیم.

تا اینکه چند وقت پیش به طور تصادفی توی تلوزیون مستندی رو با عنوان «داماد بوسنی» به  تهیه کنندگی و کارگردانی هادی نعمت الهی

داستان جوان ایرانی «آقای مجید مروی» که به خاطر آشنایی به زبان عربی به عنوان مترجم به بوسنی میرن و بعد از جنگ هم شروع به فعالیت فرهنگی در اونجا می کنن و بعد هم در بوسنی ازدواج می کنن و ماندگار میشن
در این مستند یادمانی (اولین عکس همین مطلب) رو نشون دادن در محل شهادت دو شهید، یک شهید ایرانی و یک شهید بوسنیایی 
شهید ایرانی، شهید رسول حیدی و شهید بوسنیایی، شهید محمد اودیج

و جالب اینکه برای زنده نگه داشتن یاد این شهید علاوه بر یادمان خیابانی هم به اسم ایشون وجود داره به اسم «شهید رسول»

خانمی به اسم منصوره معتمدی «mansoreh.motamedi» رو تو اینستا فالو کردم که ایرانی هستن ولی به واسطه ازدواج با یک آقای بوسنیای که برای تحصیل علوم دینی به ایران اومده بودن الان ساکن بوسنی هستن، این خانم عکاس هستن

ایشون عکس و مطالب جالبی از فرهنگ مردم بوسنی میذارن
دیروز به طور اتفاقی اخرین پست ایشون دیدم فهمیدم که سالگرد این دو شهید بزرگواره

مطلب که خانم معتمدی در اینستا شون در توضیح عکس منتشر کردن:

.
امروز سالگرد شهادت شهید رسول حیدری و محمد اودیچ بود که در نزدیکی شهر کاکانی، یعنی محل شهادت آنان برگزار شد
.
شهید #رسول_حیدری متولد ۱۳۳۹ و بچه ملایر بود
.
او تحصیلات را نا تمام گذاشت و در سال ۱۳۷۱ برای دفاع از مردم مظلوم بوسنی، به این کشور سفر کرد
.
او بعد از هشت ماه خدمت به مردم بوسنی، در سال ۱۳۷۲، به همراه رزمنده بوسنیایی، محمد اودیج، به دست شبه نظامیان کروات به شهادت رسید
.
پ ن : این دو شهید در آن مکان دفن نشده اند، اما محل شهادت آنان، یادمانی شده است برای زنده نگه داشتن یاد آنان
.
امروز فرزند شهید حیدری اینجا حضور نداشت، اما من جای او به پدرش سلام رساندم و برایش دعا کردم? @mashmeyti 
.
ما مدیون شهدا و خانواده آنان هستیم??
.
صلوات و فاتحه ای هدیه کنیم به روح شهیدان حیدری و اودیج و تمام شهدای اسلام
.
پ ن : عکس ها و ویدئوهای مراسم را در استوری میگذارم 

پ ن 1: این مطلب پی نوشت زیاد داره حوصله کنید ولی پی نوشت بالا برای من نیست پی نوشت خانم معتمدی برا مطلب خودشونه، چون میدونین که استوری اینیستا فقط 24 ساعت عمر داره دوس داشتین با عجله صفحه شونو پیدا کنید و ببینید

پ ن 2: خرداد ماه عجیبیه، توی تقویم نگاه کنید وقایع زیدی توش اتفاق افتاده و البته ماه تولد من هم هست و عجیب برام مهمه 

پ ن 3: به اسم این شهید بزرگوار پایگاه اینترنتی وجود دارده می تونید در این پایگاه بیشتر با ایشون آشنا بشین.

پ ن 4: درباره بوسنی بخونید، مخصوصا «نسل‌ کشی سربرنیتسا» و ببینید در دل اروپا چه بر سر مسلمانان اوردن هر سال در بوسنی به یاد این نسل کشی راهپیمایی صلح برگذار میشه و همون آقای داماد بوسنی جزو راهنما ها و راویان این راهیپماییه

 پ ن 5: توضیح در مستند داماد بوسنی در اینجا می تونین بخونین.

پ ن 6: اصطلاح پزشکان بدون مرز رو شنیدین؟ پزشکانی که بدون توجه به ملیت، رنگ، نژاد و مرز های جغرافیایی به کمک افراد نیازمند اقدام می کنند. ما هم شهدای داریم که بدون مرزند شهدای که برای دفاع از مظلوم، برای دفاع از حق، برای آرمان ها شون هر کجا فریاد کمک  خواستنی شنیدند، به اونجا رفتند تا یاری گر مظلوم باشند و نگذارند حق و انسانیت از بین بروند. اینان مصداق واقعی شاگردان مکتب تشیع و منتظران صادق برای مولای غایب خود هستند. (به نظر من)

امروز سوم شعبان روز میلاد آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام

روز  ولادت کسی است که برای پاسداری از دین جدش به پاخواست و از هر چه داشت گذشت

و چه زیبا گفت آن شاعر عرب:

ان کان دین محمد لم یستقم

الا بقتلی یا سیوف خذینی

شاعر: ابوالحب حویزی

ترجمه: «اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمی‌ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید»

امروز هم در جامعه ما انسان هایی هستند که با تاسی به سالار شهیدان علیه اسلام برای پاسداری از دین و مهین اسلامی از جان مایه می گذارند و بی چشم داشتی همیشه حاضرند به قول کسی «همیشه پای یک سپاهی در میان است»، در دفاع، امنیت، سلامت، زلزله، سیل و … هر کجا نیروی پای کار لازم باشدهستند و جالب که به جای تشکر همیشه مورد هجمه و طعن قرار میگیرند ولی باز هستند.

بزرگ مردان روزتان مبارک

یاد امام خمینی عزیز که این روز رو «روز پاسدار» نامیدند هم گرامی

یه اتفاق جالب که این روز ها افتاد و عجیب هم بود اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان گروهک تروریستی از طرف دولت امریکا دولتی که سردمدار تروریسم دولتی است و اگه تاریخش رو بررسی کنی دستش به خون مظلومین جهان آلوده است و هر کجا ظلمی در جهان باشه بررسی کنیم خواهیم دید رد پاش هست طالبان، القاعده، داعش، منافقین، حمله عربستان به یمن، دفاع همه جانبه از رژیم غاصب و جنایتکار اسرائیل و …

واکنش دوست عزیزم که همسرشون سپاهی هست  برام جالب بود

پ ن1: شیخ محسن حویزی حائری، معروف به «ابوالحب حویزی » از شاعران شیعه و دارای دیوان شعری به نام «الحائریات» است. او از شعرا و خطبای کربلا بوده و در سالهای 1235 - 1305 ه . ق، زندگی می کرده است. به اشتباه بیت شعر ایشون به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است. منبع

پ ن2: روزگای به شیعه گفتند رافضی (از دین برگشته) ولی با گفتن رافضی نه شیعه از دین برگشت نه شیعه از بین رفت. حالا به سپاه هم بگن تروریست، آب در هاون کوبیدنه

امروز به تقویم بین المللی روز زن هست

امروز خیلی از شبکه های اجتماعی بحث از این بود بعضی تبریک و بعضی به از این فرصت به انتقاد یا بررسی جایگاه اجتماعی و خانوادگی و حتی مسائل شخصی تر موبوط به زن استفاده کردند. گاه جالب گاه عجیب بودن.

جایی بحثی دیدم که خانمی تبریک گفته بود و دختر خانمی نوشته بود که این روز شامل ایشون نمیشه ولی به خانم ها تبریک گفته بود و این آغاز گر یک بحث مفصل شد.

و اینکه آیا به خانمی که سابقه ازدواج نداره و دوشیزه است میشه زن گفت یا نه؟ آیا با بلوغ میشه به یه دختر خانم گفت زن یا باید از ازدواج ؟ آیا دوشیزه بودن و به اصطلاح باکره بودن ارزش است یا نه؟ آیا ارزش دادن به دوشیزه بودن درست هست یا محدودیت برا خانم ها؟ آیا بحث دوشیزه بودن و ارزش گذاری برای آن نتیجه جامعه مردسالار است؟ و …

هر خانمی به عنوان یک فرد مونث، یا به قول برخی فرم هایی که موقع مشخص کردن جنسیت از لفظ زن استفاده می کنند یک زن هستند چه مجرد چه متاهل، ولی از نظر عرفی اجتماعی خانم های مجرد (در هرسنی باشند و سابقه ازدواج نداشته باشند) واژه زن و حتی روز زن (چه روز زن که در تقویم کشورمون هست و چه بین المللیش) شاملشون نمیشه و در کشور ما روز جداگانه ای به دختران اختصاص داده شده.

قبل از اینکه در مورد این مطالب چیزی بنویسم به نظرم میشه گفت حرف زدن در مورد این مطلب اونقدر ضرورت نداره در مقابل مشکلاتی که جامعه زنان چه در کشور ما و چه در جهان داره ولی گاه حتی خود خانم ها متوجه نیستن که با دست مایه قرار دادن این مطالب اون ها رو از مطالبات اصلیشون دور می کنه.

اما مطلب اصلی آیا دوشیزگی مهم هست یا نه؟

به نظرم علت ارزش دادن جوامع مخصوصا جوامع سنتی و مذهبی به باکره بودن قبل از ازدواج بحث عفت و پاکدامنیه نه اینکه خود این اینها ارزش ذاتی داشتی باشن، قطعا دوشیزه بودن مساوی با عفت و پاکدامنی نیست!!! 

پاکدامنی و عفت یک ملکه هست یک امر روحانی و معنوی که میتواند همراه یک ویژگی جسمی برای یک دختر خانم باشه و ممکنه این ویژگی جسمی به علتی از بین رفته باشه ولی فرد عفیف و پاک دامن باشه و برعکس ممکن هست دختر خانمی این ویژگی جسمی رو داشته باشه ولی عفیف و پاکدامن نباشه.

و این نکته رو هم میدونیم که عفت و پاکدامنی در اکثر جوامع ارزش محسوب میشه و دارای احترام و تقدیره هرچند ممکنه در معنا و محدود و گستره اون با توجه به فرهنگ ها، عقاید و ادیان و مذاهب و حتی جوامع تفاوت وجود داشته باشه.

و یه نکته دیگه در این مورد تقسیم خانم ها به دختر و زن فقط مختص به زبان فارسی یا فرهنگ ایرانی یا اسلامی نیست اکثر جوامع و زبان ها اینجورین و این تقسیم مختص جنس خانم ها نیست و در مورد آقایون همین جوره

این نکته هم هس که در فرهنگ عامه وقتی دختر خانم یا آقا پسری کاری رو انجام میده که معقول و فرا از انتظاریه که فردی در اون سن می رفت می گن خانم شدی یا آقا شدی  این خودش هم میتونه یه نشانه عرفی باشه که زن شدن یا مرد شدن معیارهایی غیر از معیار های ادعایی این جماعت داره.

این تقسیم دوگانه نه دلیلش فروتر دیدن خانم هاست نه دلیلش جامعه مردسالار 

شاید دلایل زبانشناسی و فرهنگی باشه و شاید برای مشخص کردن افراد مجرد و متاهل؛  نمیدونم !

ولی بازم میگم جامعه زنان  خیلی مسائل مهم تر  و ضروری تر از این بحث داره که باید بررسی و حل بشه 

پ ن: به تاریخچه و علت نام گذاری اشاره نشد ولی جالبه بخونیدش

پ ن 2:  دوس دارم نظراتتون در این مورد بدونم

پ ن 3: این مطالب فقط تراوشات ذهن منه و نظرات شخصیه و قرار نیست درست باشه  و در ضمن بنده بعد سال ها هنوز از بیان بعضی مسائل خجالت میکشم و سانسور می کنم و سعی می کنم خیلی واضح و باز نگم در همین راستا از گذاشتن استوری ها و مطالبی که در این مورد دیدم، خود داری کردم

پ ن 4: ممکنه بعد به این متن چیزایی اضافه بشه