افراد ساختار شکن همیشه مورد توجه اجتماع قرار می گیرن عده ای تعریف و تمجیدشون می کنن و عده ای طرد ولی معمولا قشر جون از افراد ساختار شکن خوشش میاد چون اونها رو شجاع می دونن، برا بعضیاشون مهمه این افراد بشناسن و دنبالشون میگردن وقنی پیدا کردن شناختن، براشون تبدیل به الگو میشن و بهشون انگیزه برای حرکت میده، باعث میشه فکر کنن، به تغییر به بهتر شدن، به پیشرفت، به بهتر کردن اطرافشون 

دختران جامعه هم به عنوان نصفی از اجتماع، نصفی که غالبا فک می کنن بهشون ظلم شده به روش خودشون دنبال راه حلن، دنبال اصلاح و در این راه هم دنبال الگو میگردن هر کس بسته به فراخور اندیشه و عقایدش کسی پبدا می کنه، معمولا هم دنبال اولین ها میرن دنبال ساختار شکن ها می گردن کسانی که وضعیت نامطلوب هم نتونست اونا رو از هدفشون دور کنه و بالاخره با مبارزه، تلاش و پشتکار به هدفشون رسیدن

ولی گاهی دختران جامعه مون تو پیدا کردن الگو راه رو اشتباه میرن یا افرادی به عمد کاری می کنن که به اشتباه برن و این انتخاب های غلط هم به خود فرد و هم به اجتماع ضرر میزنه که گاه جبران ناپذیر می تونه باشه

ابن وسط ارائه الگوی مناسب  و راهنمایی دختران جامعه پیدا کردن الگوی مناسب وظیفه کیه؟ 

خانواده، مدرسه، دانشگاه، حوزه و روحانیت، رسانه، نهاد های حکومتی؟

در مورد بقیه کاری ندارم ولی ما چه کردیم طلاب محترم خواهر الگو معرفی کردیم؟

میدونم که تلاش کردیم و می کنیم ولی نکته مهم اینکه چطور معرفی کردیم تونستیم جذب کنیم یا بدتر دورشون کردیم؟

خلاصه 

یکی از این الگوها که فکر میکنم کمتر در موردش پرداخته شد ام المومنین خدیجه کبری سلام الله علیها هستن

بانوی اندیشمند ساختار شکن 

بانوی اشنا به معارف و ادیان

بانویی که در جامعه عرب جاهلی که خانم ها به چشم موجوداتی باعث ننگ و عار نگاه می کردن نه تنها رشد کرد کاری کرد که اعراب جاهلی در برابر بزرگی عظمتش سر خم کنند.

بانویی که با تمام ثروت و مکنتش دنبال دنیا نرفت بلکه به دنبال کمال بود و به دنبال این کمال خواهی، جوانی یتیم با دستان خالی از مال دنیا ولی پاک، دارای فضایل انسانی و معنوی را برای ازدواج انتخاب کرد و ساختار شکست و برای این ازدواج پرخیر و برکت پیش قدم شد، خانواده ای شکل گرفت پر خیر و برکت

بعثت شد، بانو شد اولین مسلمان، اولین حامی نبی خدا، اولی یاری گر دین خدا، 

تنها شد، طرد شد به جرم مسلمانی، به جرم ازدواجش، به جرم حمایتش ولی دست نکشید محکم ماند

شد حامی رسول خدا، حامی دین خدا 

و گذشت از هر چه که داشت برای عقیده اش

در محاصره ماند سختی کشید ولی از عقیده اش نگذشت 

و در چنین روزی بعد از سال ها کنار رسول  خدا بودن از این دنیا رفت

و سالی که رفت شد «عام الحزن» برای رسول خدا 

درود سلام خدا بر او باد