معمولش اینکه خیلیامون توی اعمال، توی روز ها یا شب های سال دنبال عمل یا روز یا شبی می گردیم که گناهامون همه بخشیده بشه، یا دعا هامون مستجاب بشه

مثلا فلان نماز که میگن گناه فلان سال نماز از بین میبره یا روزه فلان روز

یا فلان نماز حاجت برا گرفتن حاجت خوبه یا روزه فلان روز

یا شب قدر که برای بخشش گناهان و استجابت دعا است یا شب لیله الرغائب

یا روز عرفه روز دعاست روز بخشش گناهانه

…

دنبال راه آسونیم دنبال راه میان بر

البته خدا هم راه میان بر خودش گذاشته و اولیاءش هم به این راه های میان بر نشون دادن

 

ولی کمی فکر کنیم میشه به نظزتون درسته کل سال گناه کنیم و نافرمانی این روز ها یا شب های خاص دعا کنیم برا بخشش

به نظرتون کسی که همیشه ایام در حال غفلته یا در حال گناه، تو همچین روز ها و شب هایی حس و حال دعا داره؟

کسی که قرار از فردا این شب ها و روز ها روز از نو روزی از نو و تصیمی برای توبه و ترک اشتباهاتش نداره، توبه اش قبوله؟

قصدم ایجاد نا امیدی نیست قصدم گفتن اینکه سر خودمون گول نزنیم 

کارمون شبیه بچه ای که درس نخونده  و معلم داره توبیخش می کنه (الان که دیگه تنبیه نیست) و اون بچه گریه می کنه معذرت می خواد و قول میده از فردا درس بخونه ولی فردا باز همون آش و کاسه 

کی اخر ترم ضرر میکنه معلم یا شاگر

 

کمی فکر کنیم

این اعمال مستحبی نماز، روزه، دعا، …

این روز ها و شب های خاص  

برای فکر کردن به اعمالمون برای متنبه شدن و توجه پیدا کردن به نقص ها و اشتباهاتمونه  و سعی در اصلاح اون ها

دعای وارد از ائمه هر کدوم کارگاه های آموزشی خاص و ویژه ای هستن 

خواهشا به معانیشون توجه کنین سرسری نخونینش 

اگه یک نکته از دعا یاد بگیریم و بهش عمل کنیم شاید برای یک سالمون کافی باشه (نظر من)

و اینکه دعای عرفه امام حسین علیه السلام یا هر دعای وارد از معصومین برای ایام خاص اینجور نیست که سایر ایام نشه خوند سایر ایام هم به این ادعیه توجه کنیم و از چشمه های علم و معرفت استفاده کنیم

تا در همچین روزهایی بین خوندن کامل دعا و توجه به معنا و تدبرش به خاطر کمی وقت سر درگم نمونیم.

پ ن 1: اومده بودم چند تا حدیث در مورد روز عرفه بذارم نمیدونم این حرفا از کجا اومدن، واقعیتش اینا اول تذکر به خودمه، میشه گفت نوعی بلند بلند فکر کردن بود.

پ ن 2: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم تو این روز قشنگ، پر از خیر و برکت دعای برای ظهور و دعا برای همدیگه رو فراموش نکنیم.

پ ن 3: اومده بودم علاوه بر گذاشتن حدیث، بگم روز عرفه، روز شناخته ، روز معرفته بیاین امروز کمی فکر کنیم.

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

گناه كارترين فرد در عرفات كسى است كه از آن جا باز گردد در حالى كه گمان مى برد آمرزيده نخواهد شد .

 

أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرما مِنِ انصَرَفَ و هُوَ يَظُنُّ أنَّهُ لَن يُغفَرَ لَهُ

 

بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در هيچ روزى به اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمى رهاند.

 

ما مِن يَومٍ أكثَرَ أن يُعتِقَ اللّه ُ فِيهِ عَبدَا مِنَ النّارِ مِن يَومِ عَرَفَةَ 

 

صحيح مسلم ، ج 4 ، ص 107

 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله :

خداوند در غروب عرفه نزد فرشتگانش به اهل عرفه مى بالد و مى گويد: «بندگانم را بنگريد! ژوليده و غبار آلود ، نزد من آمده اند .»

 

إنَّ اللّه َ يُباهِي مَلائِكَتَهُ عَشِيَّةَ عَرَفةَ بِأهلِ عَرَفَةَ فَيَقولُ : اُنظُروا إلى عِبادي أتَوني شُعثا غُبرا

 

مسند أحمد ، ج 2، ص 224 

 

 

امام على عليه السلام :

برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

 

مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلاّ بِعَرَفَاتٍ

 

دعائم الاسلام ، ج 1 ، ص 294

 

 

 

امام صادق علیه السلام :

هر چه مى خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است .

 

تَخَیَّر لِنَفسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد ، فإنَّهُ (یَومَ عَرَفَة) یَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ

 

التهذیب الأحکام ، ج 5 ، ص 182