|
|
|
دوست داشتنی های من
|
|
|
|
فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَ الْآمَالِ عُمُرِی، وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی
من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهای باطل نابود ساختم، و اینک به جایگاه ناامیدان از خیر و صلاح فرود آمده ام
اما تسویف چیه که نتیجه اش بنا به گفته امام در دعای ابوحمره ناامیدی میرسه
تسویف از ریشة سوف و به معنای تأخیر انداختن، مماطله و امروز و فردا کردن و کار امروز را به فردا انداختن است.
گاهی حالتی در انسان به وجود می آید که او خود می داند در کاری اشتباه می کند و قصد برگشتن از آن کار را هم دارد؛ اما گویی توان تصمیم گیری و اقدام کردن را از دست داده است و هرگاه تصمیم به بازگشت می گیرد، وسوسه می شود که هنوز فرصت بسیار است و خویشتن را به فردا وعده می دهد و انجام آن کار را به وقت دیگری موکول می کند. لحظه ها پشت سر هم می آیند و می روند و او اسیر کارهای دیگری است. این حالت، ممکن است هم درکارهای مادی پیش آید و هم در کارهای معنوی. به این حالت «تسویف» یا «مطال» گفته می شود.
همان طور که «تسویف» در امور مادی و دنیوی، انسان را از تنگی وقت غافل می کند و از انجام آن کار باز می دارد، در امور معنوی نیز باعث غفلت او از خدا، مرگ و قیامت می شود و از اعمال نیک باز می دارد.
در آموزه های معصومان (ع) به شدت چنین حالتی تقبیح و به عواقب آن هشدار داده شده است. امام علی(ع) در دعای کمیل از این حالت به خدا شکایت کرده، می فرماید: «و خدعتنی الدنیا بغرورها و نفسی بجنایتها و مطالی؛ و دنیا مرا با غرور (و ظاهر فریبنده اش) فریفته است، و نفسم با جنایتش، و با مماطله کردنم (مرا بازداشته است)»[اسکندری، مصطفی؛ نشریه خُلُق، فروردین و اردیبهشت 1388 - شماره10.]
یکی از مکاید و حیل شیطان تسویف در توبه است، به این معنی که توبه بنده را به تأخیر اندازد و وسوسه می کند که چون فرصت باقی است، به فلان گناه اقدام نما و بعد از آن توبه کن، غافل از آن که عقوبت گناه متحقق، و بر فرض توبه، قبول آن مشکوک می باشد، حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرماید: ترک الذّنب اهون من طلب التّوبة: [نهج البلاغه، ص 501.] ترک گناه آسانتر است از طلب توبه.[تفسیر اثنا عشری، ج11، ص14.]
و دو حدیث درباره تسویف
کلیدواژه ها: آرزو, امروز و فردا کردن, تسویف, تصمیم, توبه, دعا, دعای ابوحمزه ثمالی, رمضان, سحر, عکس نوشته تولیدی, ناامیدی, همنوا باابوحمزه, گناه
|
[پنجشنبه 1397-03-17] [ 01:24:00 ب.ظ ]
|
|
بعد مدت ها سلام
سال ها پیش این جمله رو دیدم
«ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ نمیﺪﺍﻧﻢ ﻫﺮﺳﺎﻝ ﮐﻪ میﮕﺬﺭﺩ
ﯾﮑﺴﺎﻝ ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺍﺿﺎﻓﻪ میﺸﻮﺩ ﯾﺎ ﯾﮑﺴﺎﻝ
ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﮐﻢ میﺸﻮﺩ»
بعد اون خیلی به این جمله فکر کردم من میگم هر دو طرف درسته
اما دوستی می گفت:
«درست اینه که هر سالی که میگذره یک سال از عمر آدم کم میشه یعنی هر سال که می گذره از محدوده زمانی که قرار توی این دنیا باشیم یک سال کم شده»
روز تولد هم یه جور نشانه است یه جور هشداره که می گه یک سال گذشت بنا به تعریف دوستم یعنی فرصت زندگی کردنت در این دنیا کمتر شد.
اما تا حالا فکر کردین چرا جشن تولد؟ جشن تولد از کجا اومده؟ توی جشن تولد چیو جشن میگیری؟
ایرانیان جشن تولد داشتن اینو میشه از کتاب تواریخ هردوت ج 1 ص 133 فهمید که نوشته:
«در میان همه روزهای سال، روزی که بیش از همه توسط ایرانیان جشن گرفته می‌شود، زادروز آنان است.» منبع
اما تا جایی که من نگاه کردم در اسلام برای ولادت نوزد ولیمه دادن توصیه شده نوعی تقسیم شادی از آمدن عضو جدید با دیگران اما اینکه هر سال جشن تولد گرفته بشه در منابع وجود نداره.
البته نهی از اینکه جشن تولد ندیدم در مورد حکم فقهیش گفتن اگه همراه حرامی نباشه اشکال نداره
شاید بشه گفت با جهت دادن بهش بشه نتایج مثبتی هم ازش گرفت
یادآوری نعمت بزرگی که خداوند بهمون داده و سپاس از خالق بی همتا برای این نعمت یا صله رحم یا دلیلی برای هدیه دادن و شاد کردن اطرافیان (به شرطی که به بحث تجمل و چشم و هم چشمی وارد نشیم) یا همون تذکر فرصت محدود عمر و تلاش برای بهتر شدن و از بین بردن نواقص یا …
خلاصه غرض از نوشتن این مطلب:
امروز تولدمه
پی نوشت1: فعلا عکس نمی ذارم ان شاء الله فردا
پی نوشت 2: در رابطه با جشن تولد می تونید به این مطلب هم سر بزنید: آیا گرفتن جشن تولد حرام است؟ (پاسخ در صفحه دوم)
صفحات: 1 · 2
کلیدواژه ها: به قلم خودم, تولد, جشن, جشن تولد, شادی, صله رحم, فرصت, نعمت, هدیه, ولیمه, گذر عمر
|
[پنجشنبه 1395-03-06] [ 02:54:00 ب.ظ ]
|
|
چه زود گذشت
روز آخر سال بود در حال آماده کردن سفره هفت سین
حتی روز جمع عصر رفتیم خرید تا نواقص تهیه کنیم
شب سفره رو چیدم
ای داد سیر فراموش کردیم
کل آشپزخونه رو گشتیم چند تا حبه سیر پیدا کردیم
سفره هفت سین چیده شد سال تحویل
صبح زود باید کلی تخم مرغ رنگ می کردیم مادربزرگم عادت دارن به بچه هایی که خونه ما میان عیدی تخم مرغ رنگی بدن
در سه رنگ و خودشم با رنگ های طبیعی
ردیف عقب پوست انار ردیف دوم از آخر پوست پیاز دو ردیف جلو پپوست گردو
یه چیز دیگه میخواستیم هنر مامان که یه عیدی دست ساز درس کرده بود نشون بدیم سر چیدنش توی ظرف و اینکه کجا بذاریم کلی بحث کردیم
بعد دید و باز دید و کلی کار و مسافرت نیمه دوم
آخرش هم سیزده بدر و باز رسم مادر بزرگ (از رسوم قدیمی یعضی مناطق آذربایجان) باید نهار کوفته باشه
قدیما همیشه خودشون درس می کردن چند سالی نمی تونن من می پزم
قدیما مادربزرگم تاکید داشت برا خوشمزه شدن کوفته باید گوشت توی هاون کوبیده بشه و کار واقعا سختی بود اما الان من با غذاساز گوشت کوفته رو آماده می کنم
اما اعتراف می کنم به روش مادربزرگ هرچند پر زحمت بود ولی خوشمزه تر هم بود.
واقعا عمر چه زود میگذره مثل رد شدن ابر
امام على عليه السلام :
الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ
فرصت، چون ابر مى گذرد. پس، فرصتهاى كار خوب را غنيمت شمريد.
نهج البلاغة : الحكمة 21.
کلیدواژه ها: 13 به در, به قلم خودم, خاطره, دست ساز, زیارت, سیزده به در, صنایع دستی, عکس نوشته, عکس نوشته تولیدی, عید نوروز, عیدی, فرصت, متن تولیدی, مشهد, نمامتن, نمامتن تولیدی, هنر خانگی, کوفته, کوفته تبریزی, گذر عمر
|
[سه شنبه 1394-01-25] [ 01:52:00 ب.ظ ]
|
|
|
[پنجشنبه 1393-05-16] [ 11:45:00 ق.ظ ]
|
|
|
|
|
|
