چند ماه پیش از کسی دلخور بودم مطلب «بدترین دوستان» نوشتم و فرداش مطلبی که امروز منتشر می کنم، نوشتم؛ کامل نبود و دلم نمی اومد کامل کنم و این مدت کوثرنت با امیل های مکرر می گفت فلانی بیا تکلیف این مطلب منتشر نشده مشخص کن و منم امیلاشون حذف می کردم البته باز نکرده

و دیشب یه جورایی دلم خواست کاملش کنم و منتشرش کنم ولی برای پیدا کردن عکس و درس کردن نما متن تا الان طول کشید.

دقت مطلب مال چند ماه پیشه و اما مطلب:

دیروز توی اینستاگردی یه استوری دیدم که فکرم مشغول کرده

نوشته بود (نقل به مضمون اصلش یادم نیس) آدما رو تو شرایط مختلف میشه شناخت نه با حرف یا عملشون (رفتارشون) حرف می تونه دروغ باشه و عمل می تونه بازی باشه ولی تو شرایط مختلف خشم، خوشحالی، غم و … (مخصوصا اگه یهویی باشه) امکان دروغ و نقش بازی کردن گرفته میشه خود واقعی فرد ظاهر میشه

شناخت اطرافیان و دوستان یکی از مسائلی هست که همیشه ذهن آدما رو درگیر میکنه

گاهی فک می کنیم کسی رو  شناختیم اما بعد مدتی می بینیم نه تنها شناختمون درست نیست که طرف عکس اون چیزی که ما فکر می کردیم

وقتی منابع دینی یا روانشناسی ورق میزنیم، می بینیم در این مورد مطالبی هست تا انتخاب دوست و همنشین به بهترین شکل ممکن اتفاق بیفته

بنا به گفته منابع دینی این همنشینی و دوستی بهمون کمک کنه تا به خدا نزدیک تر بشیم

یا روانشناسی بتونه به آرامش و احساس رضایت از زندگیمون کمک کنه و حس بهتری با وجود این دوستمون پیدا کنیم لب مطلب برامون مفید باشه

چند مطلب خوندم در مورد شناخت دوست، جالب بودن و لب مطلبشون آزمایش فردی بود که برا دوستی انتخاب می کنیم.

آزمایش در زمینه های مختلف تا آسیب های احتمالی از افراد بهمون در این  زمینه ها وارد نشه

1ـ آزمايش روحی

2ـ آزمودن به گاه نياز

3ـ آزمودن علاقه دوست به برقراری پيوند نزدیک تر

4ـ آزمودن در سختی ها

5ـ آزمودن به هنگام خشم

6ـ آزمودن در سفر

7ـ آزمودن به هنگام زوال قدرت

اون سه مطلب:

1. مطلب اول

2. مطلب دوم

3. مطلب سوم 

در این سه مطلب از احادیث معصومین علیهم السلام استفاده شده

اما در چند مطلب دیگه هم نکات کلی در ارتباط با افراد بود که شاید مفید باشه

اول. توجه به ظاهر افراد، لباس پوشیدنش (تمیز یا کثیف، مرتب یا نامرتب، در شأن فرد هست یا نه، قصد خودنمایی داره چه مثبت جه منفی و …)، حالت چهره و حرکات بدن و …

دوم. آیا خشم یک رفتار مکرر در فرد موردنظر هست یا مهربانی رفتار غالبش هست؟

سوم. مسئولیت پذیر بودن و قبول مسئولیت در اشتباهات 

چهارم. در چالش قرار دادن فرد، در موقعیت های غیر منتظره قرار دادن تا برخورد غیر برنامه ریزی شده فرد ببینید

پنجم. توجه به برخورد فرد با دیگران با افراد (زیر دست یا بالا دست، فقیر یا ثروتمند و …)

ششم. توجه به واکنش فرد نسبت به رفتار و حالات دیگران (خشم، خوشحالی، غم و …) 

هفتم. آیا فرد تنبل هست یا فعال با پشتکار

هشتم. آیا فرد مثبت اندیش و خوش بین هست یا منفی نگر و بد بین

و …

برای این مطالب کلی که گفتم تو نت مطالب زیادی هست که از بعضی جمع بندی کردم

مطلب من بیش از حد خلاصه و بدون توضیح 

فقط بدونیم افرادی که برای ارتباط و دوستی انتخاب می کنیم به مرور زمان روی ما تاثیر دارن و ما چیزهایی خواسته یا ناخواسته از اونا یاد می گیرم  و این تاثیر ها تنها روی ما و شخصیت ما اثر گذار نیستن بلکه این رفتارهای متاثر از اون افراد به خانواده و اطرافیانمون هم سرایت می کنه و اونا رو هم درگیر خواهد کرد

 «با شخص شریر (بدکار) مصاحبت مكن، زیرا طبع تو، شر و بدی را از طبع او می‏دزدد و تو نمي‏داني»

«لاَ تَصْحَبِ اَلشَّرِيرَ فَإِنَّ طَبْعَكَ يَسْرِقُ مِنْ طَبْعِهِ وَ أَنْتَ لاَ تَدْرِي»

 در خصوص جمله قصار بالا، بعضی جاها به عنوان حدیث از مولا علی علیه السلام آورده بودن از کتابی به اسم آثار الصادقین صادق، احسان بخش، ج 10، ص 520. ولی من این کتاب پیدا نکردم و در جامع الاحادیث گشتم به عنوان حدیث پیدا نکردم ولی در کتاب مجموعة ورّام، ج 2، ص 15 به عنوان کلام حکماء آوردن 

پ ن 2: خودمم قبول دارم تصاویر یه کم ترسناک شدن

پ ن 3: در خصوص جمله قصار بالا سوال از پرسمان دانشجویی سوال کردم که پاسخ در صفحه دوم هست؟

پ ن 4: مطلب اول و دوم و سوم می تونید از طریق لینک مطالعه کنید و یا در صفحه سوم، چهارم و پنجم همین مطلب

صفحات: 1 · 2 · 3 · 4 · 5

پ ن: توی دنیای امروز تحلیل جایگاه ویژه ای داره و میتونه یه تحلیل اشتباه به جامعه آسیب بزنه و اینکه تحلیل درست چیه و چطور باید اتفاق بیفته در موردش بحث زیاده و کتاب های مختلفی در این زمینه نوشته شده و این کتاب در این زمینه یه کتاب خوبه (به نظر من)