بعد کرونا و دو ماه اول پر استرش، بعد دور کاری، بعد فصل امتحانا، امتحان مجازی طلبه هامون، امتحانای خودم مرکز استان، تابستون، پذیرش جدید و امتحانات شهریور و شروع ترم جدید، انتخاب واحد وبرنامه درسی و سامانه مدرس و کلاس تلفیقی و فایل صوتی و …
کل این مدت حس نوشتن نداشتم
حسم این بود که انگار یکی منو برداشته انداخته وسط رمان «کوری» ساراماگو
هنوز هم حس دارم
رمان کوری رو خوندین؟
در اون رمان انسان ها با بیماری عجیب و مسری مبتلا میشن کور میشن اما انگار پرده سفیدی جلو چشماشون گرفته
اول گروهی از مبتلاین اولیه در مکانی قرنطینه می کنن
به مرور مکان قرنطینه پر میشه انسان های بیمار در قرنطینه کارهای عجیبی می کنن دزدین غذا و ظلمهای گوناگون ولی مدتی بعد غذایی که براشون هر روز اورده میشه قطع میشن بیماران داخل قرنطینه مجبور میشن وارد شهر بشن شهر وضعیتی مثل شهر جنگ زد هست یا شاید بشه گفت طوفان زده اجساد سطح شهر هستن مغازه ها غارت شدن
همون گروه اول که از اول باهم بودن کنار هم می مونن گروه به وسیله بانوی فداکار غصه به خانه ای هدایت میشن در پایان این گروه به یک بصیرت جدید، بینش جدید میرسن مفهوم جدید از زندگی و بعد از اون افراد گروه یکی بعد از دیگری بینایی خود را بدست می اوردند و بعد فریاد های شادی از سطح شهر به گوششون میرسد. بیماری کوری سطح شهر بیماری بی بصیرتی بود و انسان ها بعد از غربالی دردناک و تلخ بعد رسیدن به بصیرت که بینایی واقعی دوباره بینای ظاهری رو هم بدست میارن.
کاری ندارم بصیرت مد نظر سارماگو با بصیرت به معنای مورد نظرما سازگار نه
مهم الان هم دنیای مشابه دنیای رمانه و ادمای اطرافمون که هنوز درک صحیحی از بیماری ندارن هنوز به این بصیرت نرسیدن برای کنترل کرونا برای شکست کرونا برای تشکر از زحمات کادر درمان و همه نیروهای جهادی، دستور العمل ها بهداشتی کرونا رعایت کنن
دعا کنیم ماهم زود تر به بصیرت و عمل لازم برسیم تا شاید از دست این کرونا این هیولای بسیار ریز خلاص بشیم
پ ن 1: من کتاب سال های دور خوندم بنا به آنچه در ذهنم مونده خلاصه خلاصه خلاصه شو گفتم.
پ ن 2: بنا به مشغله های که همون اول گفتم فرصت نوشتن نداشتم البته یه مقدار هم استرس ها و نگرانی ها حس نوشتن ازم گرفته بودن
بعد از اینکه خبر شیوع کرونا این هیولای ریزه میزه ترسناک تو اروپا، استرلیا و … به اصطلاح جهان اولی ها شنیده شد پش بندش اخبار غارت فروشگاه ها، دعواها سر کالا های مصرفی حتی دستمال توالت هم به گوش رسید. اولش عجیب بود دنیایی اولی ها و اینکارا ؟ !!!!!!!!!!!! بعدش یاد جریان سال پیش که پوشاک و روغن مایع کم شد افتادم داستان هایی که از اروپایی های متمدن برامون تو رسانه و فضای مجازی می گفتنو خیلیامون دست به دست برا هم ارسال می کردیم، داستان که فلان چیز کم شد مردم اونی که داشتن بردن به فروشگاه ها تا اونایی که لازم دارن کمبود نداشته باشن و در ادامه هم تحقیر مردم مون که چقدر بی فرهنگن، عقب گرد کردن و کلی بد و بیراه دیگه از خودم پرسیدم کو اون ملت جهان اولی متمدن؟ کو اون ملتهایی که موقع بحران درست عمل می کردن؟ از خودم پرسیدم باز بهمون دروغ گفتن، دروغی برای شکستن غرور مون؟ دروغی برای تحقیر ملت ایران؟ فریبی برای سرخورده کردن ملتی؟ فریبی برای ناامید کردن ملتی؟
قبول دارم تو هر جامعه ای، توی مجموعه معتقدین به هر دین و ایدولوژی خوب و بد وجود داره آدما خوب مطلق یا بد مطلق نیستن بلکه آدما خاکسترین بعضی کم رنگ و بعضی پر رنگ و این رنگ هم در طول عمرشون ثابت نیست مدام در حال تغییر به جهان اولی و دومی و سومی هم ربطی نداره
و اشتباه، اشتباهه از طرف هر کی باشه ایرانی یا غیر ایرانی؛ مسلمان یا غیر مسلمان؛ شیعه یا غیر شیعه کاش یاد بگیرم رفتار افراد رو اولا سریع قضاوت نکنیم ثانیا رفتار بخشی رو به کل نسبت ندیم انسان ها موقع ترس خیلی کارا می کنن بعضیا یخ میزنن و نمی تونن عکس العمل نشون بدن، بعضیا مضطرب و دستپاچه میشن و اوضاع رو بدتر می کنن، بعضی رفتار های عجیب غریب نشون میدن رفتار هایی که در شرایط عادی محال بود انجام بدن مثل همین غارت و انبار کردن یا دعوا کردن و بعضی ها هم معقول و منطقی برخورد می کنن و ممکن رفتارهای دیگه ای هم باشه که من نمی دونم اینکه منشاء این رفتار ها چیه می تونه عامل های مختلفی داشته باشه مثل روحیات افراد، نوع تربیت فرد، عقاید فرد و جامعه ای که در اون زندگی میکنه و خیلی چیزای دیگه که باید دیگران در موردش بررسی کنن یا شاید بررسی کردن و من خبر ندارم
خلاصه به قول ویدئویی که میذارم (که نمی دونم صاحب ویدئو کیه و چه عقیده داره ولی چون حرفاش به نظرم معقوله که عزیزی برام فرستاده) ملت ما خیلی متمدن تر از خیلی جوامع با مشکلات برخورد می کنن ما سالها است در کمبود و تحریم زندگی می کنیم که برای خیلی از این جهان اولی هایی که الان به خاطر ترس از کرونا به جون هم افتادن قابل تصور هم نیست ولی رفتارمون نسبت به اون ها فعلا در این برهه از دوران کرونایی بهتر بوده
احتکار در همه جای دنیا بده، گران فروشی مایحتاج مردم در همه جای دنیا بده، توهین بده، تحقیر بده،
در روزهای سخت همدلی هست که کمکمون میکنه ولی گاهی ترس بهمون غلبه می کنه و اشتباه می کنیم به جای توهین به هم بیاین بهم کمک کنیم تذکر بدیم کمک کنیم اشتباهات کمتر بشه و زندگی بهتر
پ ن 1: اینا فقط درد و دل بود فقط و دقت کنین به ساعت نوشتن و اینکه همراه این نوشتن دارم نون میپزم و بخشی از فکرم هم مشغول نون های داخل فر هست که نسوزه پ ن 2: در ایام کرونا مراقب خودتون باشین تا ضرورتی نداشت از خونه بیرون نیاین، خرید عید و عید دینی و … ان شاء الله در دوران پسا کرونا پ ن 3: در خانه می مانیم یادتون نره و صد البته رعایت نکات بهداشتی
پ ن 4: دعوت ملی یادتون نره تاجایی که می تونید برا کسانی که دوستشون دارید ارسال کنید شاید کسانی که اهل رعایت نیستن قبول کنن و رعایت کنن یک نفر هم با تذکر شما رعایت کنه احتمال قطع چرخه شیوع بیشتر میشه یادمون نره «وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ» استادی می فرمودن یک بار تذکر دادن شاید اثر نکنه ولی وقتی تعداد تذکر و امر به معروف زیاد شد تاثیر گذار خواهد بود نگیم گفتن، گفتن من بی فایده اس اندازه سر سوزنی هم در کسی تاثیر بذاره در این شرایط خیلی بزرگه
دیروز میلاد امیرالمومنین علی علیه السلام و روز پدر بود ولی نشد بیام تبریک بگم.
با تاخیر هم میلاد و هم روز پدر تبریک میگم.
در این شرایط عجیب و غریب کرونا که همه چیز تعطیل کرده و اگه اهل رعایت باشیم خونه نشینمون کرده،
بیشتر مراقب اطرافیانمون باشیم مخصوصا گروه های حساس سالمندان عزیز و کودکان.
از اولی که سر و کله کرونا پیدا شده مدام تلوزیون و رسانه ها دارن هشدار میدن و وقتی میخوان امیدواری بدن میگن برای افراد با سن بالا و دارای بیماری زمینه ای خطرناکه و مراقب باشن ولی گاهی چنان حرف زده میشه و مطلب گذاشته میشه انگار مرگ افراد سالمند مهم نیست و مهم جوانان هستند و سلامتیشون گاهی بین مردم فقط سالمندی می میره واطرافیانش بی قراری می کنن بقیه میگه مگه جون مرده اینجور می کنید یا میگن عمرش کرده بود من حس خیلی بدی به این جملات دارم و دیدم سالمندانی که دلشون از این حرف میشکنه و ناراحت میشن هرچند سکوت می کنن و چیزی نمی گن شاید حس می کنن اطرافیان دیگه نمی خواهندشون یا به مرگشون راضین
یک لحظه خودتون جای اونا بذارین واقعا بده حالا در این عصر کرونا هم دارن مشابه همون حرفا میزنن: نترسین میانگین سنی افراد فوتی بالای 60 ساله، در افراد سن بالا خطرناکه، افرادی که تا حالا فوت کردن یا بیماری زمینه ای داشتن یا سن بالا و … فکر کردیم با این حرفا چقدر به این عزیزان و سرمایه های جامعه داریم ضربه میزنیم و ناراحتشون می کنیم یا به قول روانشناسی سالمند آزاری می کنیم. تاثیر روانی که روشون میذاریم.
سالمندان جامعه پدران و مادران همه ما هستند و احترامشون بر ما واجب
این دوران بیماری هم خواهد گذشت و به دوران پسا کرونا خواهیم رسید اما امان از دلهایی که در این دوران شکستیم و حق الناس های که به گردن مون میاد. مهم تر تاثیری و ضربه به هایی که به روح و روان عزیزانمون زدیم. یادمون باشه گاهی حرفی میزنیم و دلی میشکنیم ولی دیگه هیچ وقت اون ادم نخواهیم دید که حلالیت بخوایم مثل کسی که پستی میذاره و یکی تصادفی دیدتش یا جایسخنرانی می کنه، حرفی میزنه تو جمعی یا مصاحبه می کنه و … مراقب حرفامون باشیم
پ ن 1: یه نکته مراقب کودک آزاری هم باشیم ترسوندن کودکان از کرونا، حرف زدن از مرگ و میر و انتقال استرس هامون به کودکان، از همه بدتر عکس و فیلم تهیه کردن و پخش کردن در فضای مجازی، نکنیم و فیلم های دیگران هم باز نشر و منتشر نکنیم.
پ ن 2: درسته حدیث در مورد پدر و مادر هست و والدین خود فرد ولی سعی کنیم سالمندان و بزرگتر های جامعه رو به دید پدر و مادر خودمون ببینیم و با حرفا و اعمالمون غمگینش نکنیم.
پ ن 3: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَحْزَنَ وَالِدَيْهِ فَقَدْ عَقَّهُمَا ترجمه: کسی که پدر و مادر خویش را غمگین سازد عاق والدین شده است.
نشانی حدیث: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد 71 , صفحه 72
پ ن 4: دو تا تصویر برا حدیث داشتم انتخاب برام سخته برا همین دوتاشم گذاشتم.
سال ها پیش یه روز ی تصمیم گرفتم عکس نوشته (نمامتن) حدیث بنویسم سال 91 بود
اون موقع سایت های مختلفی عکس ها رو میذاشتم که الان نیستن و عکس نوشته هام چون جایی ذخیره نکرده بودم نموندن برام بعد ها عکس نوشته های که خودم درس می کردم باه همه نقصاش و عکس نوشته های حدیث از جاهای دیگه که دوس داشتم تو کلوب جمع می کردم که البته یه روزی رسید ظرفیت اونجا هم برام پر شد و دیگه نمی شد اونجا هم بذارم
با اینکه فک کنم اینجا هم ظرفیت محدود باشه ولی می خوام عکس نوشته های حدیثی خودم آلبوم کن هر از گاهی چند تایی بذارم با ترتیب تاریخی شون تا اینجا برام بمونن
در این شرایط عجیب و غریب اقتصاد ی حواسمان به اطرافیانمان باشد مخصوصا همسایه ها #حدیث پایین در مورد همسایه بخونید توصیه هایی که دارن و دقت کنین حدیث مطلق برای شرایط خاصی گفته نشده یعنی در همه حال باید رعایتش کنیم
✳️ پیامبر خدا (صلى‌الله‌علیه‌و‌آله) دربارهٔ حقوق همسایه چنین فرمودند:
? إنِ اسْتَغاثَکَ أغَثْتَهُ و إنِ اسْتَقْرَضَکَ أقْرَضْتَهُ و إنِ افْتَقَر عُدْتَ علَیهِ و إنْ أصابَتْهُ مُصیبَةٌ عَزَّیْتَهُ و إنْ أصابَهُ خَیرٌ هَنّأتَهُ و إنْ مَرِضَ عُدْتَهُ و إنْ ماتَ اتَّبَعتَ جَنازَتَهُ و لاتَسْتَطِلْ علَیهِ بالبِناءِ فتَحْجُبَ عَنهُ الرِّیحَ إلّا بإذنِهِ و إذا اشْتَرَیتَ فاکهَةً فأهْدِ لَهُ فإنْ لَم تَفْعلْ فأدْخِلْها سِرّاً و لاتُخْرِجْ بها وُلْدَکَ تَغیظُ بها وُلْدَهُ ولاتُؤْذِهِ برِیحِ قِدْرِکَ إلّا أنْ تَغرِفَ لَهُ مِنها.
? مسکّن الفؤاد، ص 105.
? اگر از تو کمک خواست کمکش کنى، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهى، اگر نیازمند شد نیازش را برطرف سازى، اگر مصیبتى دید او را دلدارى دهى، اگر خیر و خوبى به او رسید به وى تبریک گویى، اگر بیمار شد به عیادتش روى، وقتى مُرد در تشییع جنازهاش شرکت کنى، خانهات را بلندتر از خانهٔ او نسازى تا جریان هوا را بر او مانع نشوی مگر آنکه خودش اجازه دهد. هرگاه میوهاى خریدى براى او هدیه بفرستى و اگر اینکار را نکردى مخفیانه میوه را به خانهات ببر و فرزندات را با میوه بیرون میاور تا بچه‌هایش آزرده نشوند و با بوى دیگت او را ناراحت نکن مگر آنکه مقدارى از آن غذا را براى او بفرستى.
