سلام

امیدوارم شب یلدای خوبی رو کنار عزیزانتون گذرونده باشین

اما سری دوم احادیث

1. اسفند 91

2. اسفند 91

3. اسفند 91

4. اسفند 91

5. اسفند91

6.  اسفند 91

7.  اسفند 91

8. اسفند 91

9. اسفند 91

10. اسفند 91

11. اسفند 91

12. اسفند 91

عاشور آمد و رفت

و ما ماندیم

رنگ جامعه و آدم ها و لباس ها عوض شده، آهنگ های شاد برگشتن

به قول بعضی افراد ناآگاه یا مغرض انگار منتظر شهادت امام علیه السلام بودن امام که شهید شدن همه برگشتن سر زندگیشون

واقعا بهره و برداشتمون چی بود؟ از این ایام عزای سالار شهیدان، مجالس سوگواری، حزن و اندوه، سیاه پوشی، گریه کردن، تباکی، نذری دادن، غذای نذری گرفتن، زیارت عاشورا  خوندن، زیارت رفتن و … 

استاد بزرگواری داشتیم که می فرمودند: (نقل به مضمون)

مجلس درست اهل بیت ^{علیهم السلام} باید این ویژگی رو داشته باشه اگه کسی که حب اهل بیت ^{علیهم السلام} نداره و وارد مجلس شده محب خارج میشه و اگه محب وارد شد عارف به اهل بیت خارج بشه

(یادم نیست حرف از خودشون بود یا به نقل از کسی می گفتن ولی برای من یک ملاک و معیار ایجاد کرد)

شما این محرم تا اینجاش به محبتتون به اهل بیت اضافه شده؛ به معرفتتون چی؟

اینا حرفای خودمه (البته چیزایی که جمع بندی یاد گرفته هام)

محرم و شرکت در سوگواری سید الشهداء علیه السلام مثل ماه رمضانه چطو ماه رمضان نزدیک گناه نمی ریم به حرمت ماه خدا این ایام هم بسته میزان اعتقادتمون حداقل 13 روز تا حداکثر تا آخر ماه صفر مراعات می کنیم به حرمت مصیبت اهل بیت ^{علیهم السلام} 

بعد مدتی که حرمت نگه داشتیم باز همون آدم قبل محرمیم یا نه همون آدم اهل مراقب که حرمت امامش کل سال حفظ می کنه؟

گاهی چون تو جمع قرار گرفتیم حرمت نگه میداریم چون ماه رمضانه یا محرم و صفره و اطرافمون حرمت نگه میدارن نگه داشتیم ولی در واقع اگه محیط دیگه بودیم اینجور نبودیم

مثال کوچیکش وقتی خوابگاهیم (دوستان خوابگاهی میدونن چی میگم) به شور جمع خیلی کارا می کنیم ولی وقتی از خوابگاه میریم  وارد زندگی معمولی میشم رود زندگی عادی، عادت ها ، آداب و رسوم جامعه ما رو هم با خودش میبره (این بار تحت تاثیر محیط)

اما اگه به جای شور شعور و معرفت اضافه بشه فرقی نمی کنه ماه رمضان باشه یا محرم یا باقی ماه های سال

فرق نمی کنه حوزه باشی یا دانشگاه، خونه یا اجتماع همیشه راهت مشخصه و عملت با برنامه و ان شاء الله خدا راضی

پ ن: پاسخ شبه و سوال چرا عزاداری در دهه اول و قبل از شهادت امام ^{علیه السلام} در صفحه دوم

صفحات: 1 · 2

پ ن: توی دنیای امروز تحلیل جایگاه ویژه ای داره و میتونه یه تحلیل اشتباه به جامعه آسیب بزنه و اینکه تحلیل درست چیه و چطور باید اتفاق بیفته در موردش بحث زیاده و کتاب های مختلفی در این زمینه نوشته شده و این کتاب در این زمینه یه کتاب خوبه (به نظر من)

شده مثل این روزا و شبا خونه نشین بشین نتونین برین هیئت و مراسم  و دلتنگ و بی تاب باشین و یا حتی اونقدر درگیر که یه لحظه متوجه میشی وقت همه چی گذشته حس بدی بهت دست میده حتی و گاهی احساس گناه

با خودت فکر میکنی چی شد؟ چیکار کردی که اینجوری شد؟ 
نکنه کاری کردم و لایق شرکت در مراسم نبودم یا امتحان بوده یا حتی این نرفتن و کاری که به جاش کردی یه نعمت و لطفه

گاهی با خودت میگی شاید اشتباه و خطایی ازت سرزده و سلب توفیق شده و این باعث میشه رو کارات دقت کنی ببینی اشتباه کجا بوده
گاهی میگی اهم و مهم کردی، و انتخابت درست بوده و اینکاری که کردی درست ترین کار بوده، خدا و معصومین ^{علیهم السلام} هم راضی هستن و عزاداری واقعی فقط شرکت در مراسم و هیئت نیست و میشه همین کاری که داری به نیت معصومین ^{علیهم السلام} انجام بدی یا وقتی امکان رفتن نداری یه مطلبی در موردشون بخونی و معرفت و محبتت بالاتر ببری و اینکه به خاطر مصائبشون غمگین و ناراحتی میشه عزاداری
گاهی هم میگی همه اینا توجیه، میخوای خودت اروم کنی، وجدانت ساکت بشه، میتونستی برنامه ریزی کنی هم به کارت بررسی و هم مراسم و خیلی حرفا و سرزنش های دیگه

هر کدوم از  اینفکرا رو بکنی یا حرفا رو بزنی آخرش یه دلتنگی عجیب رو دلت سنگینی میکنه، و یه بغض سنگین تر، که گلوت گرفته دلت هوایی میشه میخوای یه جای خوب باشی
یه حالی مثل حال الان من با دلتنگی و بغض نشستم و مینویسم و پاک میکنم
آرزو میکنم کاش الان مدینه بودم در حرم پیامبر ^{صلی الله علیه و آله} یا کنار مزار ائمه ^{علیهم السلام} غریب بقیع یا حرم امام رئوف علیه السلام یا حرم خواهر بزرگوارشون علیها السلام یا حداقل مسجد و حسینه ای بودم و توی مراسم
حیف و صد حیف که همه اینا آرزو هستن 

خلاصه بدجوری دلم گرفته

پ ن 1: لطفا این روزا هرکجا رفتین هیئت و مراسم منم دعا کنی

پ ن 2: چقدر آخر این ماه سخت و سنگین است، تمام آسمان و زمین
بی قرار و غمگین انند؛ بزرگتر ز غم مجتبی ^{علیه السلام} و داغ رضا ^{علیه السلام} فراق فاطمه ^{علیها السلام} با خاتم النبیین ^{صلی الله علیه و آله} است…
پ ن3: سر همین افکار سلب توفیق و … در مورد سلب توفیق و عوامل توفیق و سلب توفیق جستجویی کردم و مطلبی خوندم که جالب بود میتونید در صفحه 2 بخونیدش

صفحات: 1 · 2

چه زود گذشت

روز آخر سال بود در حال آماده کردن سفره هفت سین

حتی روز جمع عصر رفتیم خرید تا نواقص تهیه کنیم

شب سفره رو چیدم

ای داد سیر فراموش کردیم

کل آشپزخونه رو گشتیم چند تا حبه سیر پیدا کردیم

سفره هفت سین چیده شد سال تحویل

صبح زود باید کلی تخم مرغ رنگ می کردیم مادربزرگم عادت دارن به بچه هایی که خونه ما میان عیدی تخم مرغ رنگی بدن

در سه رنگ و خودشم با رنگ های طبیعی

ردیف عقب پوست انار ردیف دوم از آخر پوست پیاز دو ردیف جلو پپوست گردو

یه چیز دیگه میخواستیم هنر مامان که یه عیدی دست ساز درس کرده بود نشون بدیم سر چیدنش توی ظرف و اینکه کجا بذاریم کلی بحث کردیم

بعد دید و باز دید و کلی کار و مسافرت نیمه دوم

آخرش هم سیزده بدر و باز رسم مادر بزرگ (از رسوم قدیمی یعضی مناطق آذربایجان) باید نهار کوفته باشه

قدیما همیشه خودشون درس می کردن چند سالی نمی تونن من می پزم

قدیما مادربزرگم تاکید داشت برا خوشمزه شدن کوفته باید گوشت توی هاون کوبیده بشه و کار واقعا سختی بود اما الان من با غذاساز گوشت کوفته رو آماده می کنم

اما اعتراف می کنم به روش مادربزرگ هرچند پر زحمت بود ولی خوشمزه تر هم بود.

واقعا عمر چه زود میگذره مثل رد شدن ابر

امام على عليه السلام :

الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ

فرصت، چون ابر مى گذرد. پس، فرصتهاى كار خوب را غنيمت شمريد.

نهج البلاغة : الحكمة 21.