متن برای سال پیش روز پس از شهادت مجاهد  شهید یحیی سنوار هست 
متن ویرایش نکردم

فیلم را که دیدیم اول آنقدر برایم مبهم بود که چندبار دیدم تا متوجه جزئیات بشوم
در اینترنت تصاویر را جستجو کردم تصویر وسایل همراه شهید، تصویر دستی که انگشتش قطع شده

فیلم و تصاویر پر از مفاهیمی بود که عقل بشری می گفت یک قاب جمع نمی شوند ولی به اعجازی ملکوتی در یک قاب جمع شده بودند.
تصویر انسانی مظلوم اما مقتدر
تصویر انسانی مجروح اما با صلابت
تصویر انسانی بی رمق اما قدرتمند ترین
تصویر انسانی محاصره شده اما شجاع ترین
تصویر انسانی به ظاهر شکست خورده میدان اما پیروز حقیقی آن
تصویر انسانی که میدانست تا لحظات دیگر کشته خواهد شد اما ذره ای ترس یا نا امیدی در او دیده نمی شد

از نوجوانی با جمله زینب کبری سلام الله آشنا شدم و تا کنون به آن فکر کردم با وجود فهم نسبی هیچ گاه کاملا درک نکرده بودم مصداقی برایش نداشتم

ولی به لطف یحیی السنوار جمله بانوی صبور کربلا برایم عینیت پیدا کردم «ما رأیت الا جمیلاً» را به چشم خود دیدم تصویر زیبا بود زیبایی بی پایان، زیبایی که در وصف نمی گنجد.

در کنار زیبایی برایم روضه هم بود روضه قتلگاه ، روضه مبارزه تا تا اخرین توان، روضه انگشتی که به یغما رفت

عجیب تاریخ تکرار می شود شاید برای اینکه انسان عصر کنونی تا نبیند تا تجربه نکند به ادراک نمی رسد.

شنیده ایم؛ ترس دشمن را از بدنی مجروح و بی رمق
شنیده ایم؛ قطع انگشتی را برای انگشتر
شنیده ایم؛ جنگ تا پای جان تا آخرین قطره خون
شنیده ایم؛ تفاوت لباس علی علیه السلام و خدمتکارش
…

الان نمونه آنها را دیدیم

دیدیم پست ترین موجودات زمانه ی ما با وجود تجهیزات کامل جنگی با وجود دیدن جسم زخمی و بی رمق فرمانده جرات نزدیک شدن نداشتند و با گلوله تانک به جنگش رفتند
دیدیم خونخوارترین موجودات عصر حاضر یه پیکر شهید رحم نکردند و انگشتش رای برای آزمایش دی ای ان قطع کردن
دیدیم اخرین مبارزه فرمانده عصایی که به طرف ریز پرنده پرت شد و هدایت کننده آن انگار به خودش ضربه میخورد و سر می چرخاند دوربین ریز پرنده به سمتی دیگر برگرداند
دیدیم اسلحه فرمانده تعمیری بود با لنت (چسب برق) بسته شده بود (نمیدانم مجاهدین حماس اسلحه اشان چگونه است بهتر از آن یا نه ولی حس کردم بهتر ها را برای نیروهایش گذاشته)

1754913193817307bd06e454e19c0a3cc5acb92b9f.mp4

متن و ترجمه فارسی

بیز حسرتدیک ، سن عراقدا                   ما در حسرتت {زیارتت} هستیم، شما در عراق هستید

چوخ اوزاخدا، چوخ اوزاخدا                   خیلی دور، خیلی دور

یانیر قلبیمیز بو فراقدا                           قلبمون از این فراق میسوزه 

بو فراقدا، بو فراقدا                               از این فراق، از این فراق 

آرزو ایتمیشدیم نصیب اولا منَ              آرزو کرده بود {زیارت اربعین) نصیبم شود

دعوتون گلسین، قوناق اولام ینه            دعوتنامه ات بیاد، باز مهمانت شوم

ایلیم تعظیم، سلام ویرم سنه                 تعظیم کنم (ادای احترام کنم ) و به شما سلام بدم 

بو اربعین دَ                                        در این اربعین 

دوستالارم گلدی او قانلی تورباقا             دوستانم به آن سرزمین خونین آمدند

نینمیشدیم  کی، چاقرمادین آقا؟             آقا چیکار کرده بودم که دعوتم نکردین؟

قالدی کَروانا، گوزوم باخا باخا                  چشم به کاروان نظاره گر ماند

بو اربعین دَ                                          در این اربعین 

بیز حسرتدیک ، سن عراقدا                   ما در حسرتت {زیارتت} هستیم، شما در عراق هستید

چوخ اوزاخدا، چوخ اوزاخدا                   خیلی دور، خیلی دور

یانیر قلبیمیز بو فراقدا                           قلبمون از این فراق میسوزه 

بو فراقدا، بو فراقدا                               از این فراق، از این فراق 

نهر علقمیندَ باتان آیا سلام                 سلام به ماهی که در نهر علقمه ات غروب کرد

کاش اب الفضلَ ینه قوناق اولام          کاش دوباره مهمان ابو الفضل شوم

کربلاسِز من نِجَ قالام؟                        بی کربلا من چطور بمونم؟

بو اربعین دَ                                     در این اربعین 

کاش گلیب نوحه دیردیم اکبرَ            کاش می آمدم و برای اکبر نوحه می خواندم

کاش گلیب لای لای چکردیم اصغرَ      کاش می آمدم و برای اصغر لالایی میخواندم

کاش منیم آدِم دوشیدی دفترَ             کاش اسم من هم در دفتر {زوارت (لیست زوارت)} ثبت می شد

بو اربعین دَ                                          در این اربعین 

دکلمه وسط:

کعبه عشق منا سیز نینیرم                 کعبه عشق بدون منا به چه دردم میخورد ( کعبه عشق بدون سرزمین منا بی معنی هست)

مین منا اولوسون فدا سیز نینیرم        هزار منا بدون فدایی (قربانی) به چه دردم میخورد (هزار منا بدون قربانی معنی نداره)

اگر جهانی ورسرلر یکسر منَ               اگر کل جهان به من بدهند

من جهانی کربلاسیز نینرم                  جهان بدون کربلا را میخوام چیکار

ادامه مداحی

قبر شش گوشه، بو صبری سندرار         قبر شش گوشه صبرم از بین میبره

 حسرتین جانان منی اوساندرار            حسرتت منو از جان سیر می کنه ( حسرتت منو نابود می کنه، یا از  زندگی سیر می کنه)

شولِیِ آهیم جهانی یاندرار                   شعله آهم جهان را می سوزاند

بو اربعین دَ                                     در این اربعین 

تک دیلسین سن، من اولماسام بیلَ    من نباشم هم تنها چیزی که گفته میشه شمایی

عشق کروانی یانیندادر حله                 اکنون کاروان عشق کنارتان هست

هر بیر زوار کیمی قبول اِلَ؟                  تا از بین زوار چه کسی قبول کنی؟

بو اربعین دَ                                     در این اربعین 

بیز حسرتدیک ، سن عراقدا                   ما در حسرتت {زیارتت} هستیم، شما در عراق هستید

چوخ اوزاخدا، چوخ اوزاخدا                   خیلی دور، خیلی دور

 یانیر قلبیمیز بو فراقدا                           قلبمون از این فراق میسوزه 

بو فراقدا، بو فراقدا                               از این فراق، از این فراق 

نکته اول : مداح اهل کشور آذربایجان هست بعضی اصطلاحات شون با ما کمی فرق داره ممکن در ترجمه ایراد های جزئی باشه ولی تمام سعیم کردم

نکته دوم: مداح زبان حال کسی میگه که قبلا رفته کربلا و پیاده روی اربعین، ولی افرادی هم مثل من هستن که اصلا کربلا نرفتن و حسرت بزرگتری دارن 
دعا کنیم  که خدا زیارت عتبات و پیاده روی اربعین رو قسمت همه آرزومندان بکنه.

متنی که می خونید بعد از شهادت سردار سلیمانی و یارانشون نوشتم ولی هر کار کردم نتونستم ارسالش کنم

بعد چهل روز هر وقت فکرش می کنم مثل اون روز دلم هوای روضه علی اکبر می کنه

عنوانی که اون روز براش گذاشته بودم: «دلم هوای روضه علی اکبر کرده»

صبح که پا شدم قرار بود با داداشی بریم نان روغنی یا بربری بگیرم برا صبحونه

بیدارش کردم گفتم تا آماده میشه پیام هام چک کنم

وقتی پیام رسان باز شد اولین اسم که برا خبرگزاری بود زدم

نوشته بود انتشار خبر شهادت سردار قاسم سلیمانی از رسانه ملی
با خودم گفتم باز از این خبر های بی معنی و دروغ یا تکذیبیه شایعه است که خبرگزاری با این تیتر زده

از روش گذشتم یه آن دلم شور افتاد برگشتم فیلم ضمیمه خبر و باز کردم با هدفون گوش دادم باورم نشد برا بار دوم پخش کردم باز باورم نشد داداشی رو دیدم بالا سرم ایستاده

گفتم تلوزیون باز کن بزن شبکه خبر

تا تلوریون باز کنه پرسید چی شد

گفتم اینجوری میگن

برای بار سوم پخش کردم تلوزیون باز شد شبکه خبر هم داشت با کارشناس در این مورد حرف می زد باورم شد گریه کردم اما داداشی متحیر و خیره به تلوزیون مونده بود

وقتی شنیدم با بالگرد به ماشین های شهید و همراهانش حمله شده، ناخودآگاه روضه علی اکبر و بدن اربا اربا تو ذهنم می چرخید

از صبح دلم هوای روزه علی اکبر کرده

نمیدونم کدوم روضه کدوم مداحی ولی هیچ کدوم دلم اروم نمی کنه شاید از بزرگی داغی که رو دلم نشسته

جایی دیدم دوستی عکس دست متنسب به شهید رو گذاشته و روضه عباس

دیگری نوشته بود میر و علمدار نیامد

سردار سلیمانی  رو از رسانه ها شناختم مثل اکثر آدما و مثل خیلیا برام اسطوره و قهرمانی بود بی نظیر 

البته این قهرمان فقط برای ایرانی ها نبود بلکه قهرمان جهان اسلام بود شاید بهتر بگم قهرمانی جهانی

من خارج از مسلمان بودن، ایرانی بودن، به خاطر زن بودن ارادت خاص و ویژه ای به سردار سلیمانی و همرزمان ایشون (مدافعین حرم از هر ملیتی که باشند) دارم و این ارادت رو به خاطر از بین بردن سایه داعش از جهان اسلام دارم،داعشی هایی که برای عفت و حیا ارزشی قائل نبودند، کسانی که برای زنان و دختران ارزشی قائل نبودند.

وقتی بر خلاف میلم گاهی مصاحبه زنان و دخترانی که از دست داعش نجات پیدا کرده بودن می خوندم و می دیدم، ترس تا عمق وجودم رخنه می کرد یا وقتی فیلم های وحشتناکتر یعنی فیلم فروش زنان دختران می دیدم حتی سر سوزنی  هم نمی تونستم خودم جای اون ها بذارم.

خارج از بحث دین و عقیده و مسائل سیاسی همین که سایه همچین ترسی از سر زنان و دختران جهان اسلام برداشتند و نذاشتند زنان و دختران ایران همچین ترسی تجربه کنند برا همیشه مدیون ایشان و مدافعان حرام هستم و خواهم بود.

 امیدوارم بتونم ذره ای قدر شناس لطف بزرگشون باشم